کشف نزدیک ترین سیاهچاله به زمین - راه ساری

این سیاهچاله جزئی از یک سامانه سه تایی است. این سامانه سه تایی که HR 6819 نام دارد علاوه بر این سیاهچاله دو ستاره را نیز در خود جای داده است. این دو ستاره حتی با چشم غیر مسلح در آسمان نیمکره جنوبی دیده می شوند.

این پژوهش در ابتدا با هدف مطالعه سامانه های ستاره ای دوتایی انجام شد. اما با تحلیل رصدها معین شد که یک جرم دیگر نیز در این سامانه وجود دارد. اخترشناسان با آنالیز داده های تلسکوپ 2/2 متری MPG/ESO به این نتیجه رسیدند که یکی از دو ستاره این سامانه هر 40 روز یک بار به دور یک جرم نامرئی می گردد.

با آنالیز مدار این ستاره به دور این جرم نامرئی معین شد که جرم این سوژه ناپیدا حداقل چهار برابر جرم خورشید است. و به گفته Thomas Rivinius، دانشمند رصدخانه جنوبی اروپا، یک سوژه نامرئی با جرم حداقل چهار برابر جرم خورشید فقط می تواند یک سیاهچاله باشد.

این سیاهچاله بر همکنش قوی با محیط اطرافش ندارد و به همین دلیل تا کنون هیچ ردپایی از آن مشاهده نشده بود. اما اخترشناسان توانستند تاثیرات گرانشی این سیاهچاله روی سامانه ستاره ای اطرافش را ثبت نمایند و به وجود آن پی ببرند.

تقریبا تمام سیاهچاله هایی که تا کنون در کهکشان راه شیری کشف شده اند با محیط اطرافشان برهم کنش قوی دارند. فعل و انفعالاتی که باعث تابش قوی در طیف پرتو ایکس می گردد که به وسیله آن می توان به وجود سیاهچاله پی برد.

تا کنون تعداد اندکی سیاهچاله ستاره ای در کهکشان راه شیری کشف شده است. این در حالی است که تخمین های اخترشناسان نشان می دهد تعداد سیاهچاله های ستاره ای، که پس از مرگ ستاره های پرجرم به وجود می آیند، بسیار بیشتر است. کشف سیاهچاله ای آرام و ناپیدا در سامانه HR 6819 نشان داد که احتمالا موارد مشابه بسیار زیاد دیگری نیز در کهکشان وجود دارند.

این گروه پژوهشی تا به این جا نشانه هایی از وجود یک سیاهچاله دیگر را نیز در داده های شان مشاهده نموده اند. سامانه ستاره ای LB-1 نیز احتمالا میزبان سیاهچاله ای مشابه است. اما طبق اعلام پژوهشگران برای اظهار نظر قطعی درباره این سامانه ستاره ای باید رصدهای بیشتری انجام گردد.

نتایج این رصدها نشان می دهد که احتمالا سامانه های مشابه زیادی در فواصل نسبتا نزدیک به زمین (در مقیاس کهکشانی) وجود دارد.

شناخت بهتر سیاهچاله های ستاره ای در نهایت منجر به درک بهتر فرآیند شکل گیری و تکامل ستاره های پرجرم خواهد شد. ستاره هایی که جرم شان بیش از 8 برابر جرم خورشید است و پس از انفجار ابرنواختری به سیاهچاله تبدیل می شوند.

علاوه بر این شناخت این سامانه ها می تواند سرنخ هایی را درباره برخوردهای سهمگین کیهانی که منجر به انتشار امواج گرانشی می گردد در اختیار اخترشناسان قرار دهد.

عکس کاور: طرحی گرافیکی از مدار اجرام در سامانه سه تایی HR 6819. این سامانه از دو ستاره و یک سیاهچاله (که مدارش با رنگ قرمز معین شده) تشکیل شده است.

Credit: ESO/L. Calçada

منبع: ESO

ویزارو: ویزای تضمینی شینگن، ویزای کانادا تضمینی

سلو بلاگ: محفلی برای هم اندیشی