10 فوتبالیستی که هم در بارسلونا بازی کردند هم در رئال مادرید!
به گزارش راه ساری، خبرنگاران: از آن ها اغلب با عنوان باشگاه هایی در دنیای فوتبال یاد می شود که بازیکنان طراز اول همواره دوست دارند در صورتی که شانس به آن ها روی بیاورد بتوانند در قالب هر یک از دو تیم به میدان بروند. برای بسیاری از بازیکنان حرفه ای فوتبال فرصت پوشیدن لباس آبی و اناری مشهور بارسلونا و پیراهن سفید رئال مادرید شانسی است که نصیب هر بازیکنی نمی شود و نمی توان به سادگی آن را از دست داد.
غول های فوتبال اروپا تاکنون 18 بار معتبرترین جام قهرمانی قاره را بالای سر برده اند و به همین دلیل است که بسیاری از بازیکنان سرشناس فوتبال نمی توانند پیشنهاد بازی در هر یک از دو تیم بزرگ فوتبال اسپانیا را نادیده بگیرند.
تمرکز روی این دو تیم در یک دهه اخیر به لطف رقابت مهیج و تنگاتنگ بین لیونل مسی و کریستیانو رونالدو از قبل نیز بیشتر شده است و مسابقه بین این دو تیم پرطرفدارترین، مهیج ترین و مهم ترین مسابقه فوتبال در رده باشگاهی به شمار می آید. مسی و رونالدو از قهرمانان دو باشگاه به شمار آمده و حتی پس از بازنشستگی نیز نامشان در تاریخ باشگاه جاودانه خواهد بود، اما برخلاف CR7 و لئو برخی بازیکنان بوده اند که در دوران حرفه ای خود برای هر دو باشگاه بازی کرده و به هر دلیلی از نیوکمپ به برنابئو نقل مکان کرده اند.
10. خاویر ساویولا
کسانی که در اواخر دهه 90 و اوایل دهه 2000 جهانی فوتبال را از نزدیک و با دقت دنبال کرده اند می توانند ادعا کنند که قبل از ورود خاویر ساویولا به فوتبال اروپا نیز او را می شناختند. این مهاجم جوان در سال 2001 با انتظارات فراوانی که پس از پیروزیت در تیم ریورپلاته آرژانتین روی شانه هایش سنگینی می کرد به بارسلونا آمد. او پیروزیت خود در آرژانتین را در کاتالونیا نیز ادامه داد و با زدن گل های فراوان به جهانی فوتبال اروپا گفت که می خواهد نامی برای خود دست و پا کند.
اما بعد از بد شدن شرایط برای بازی و دوره های قرضی در موناکو و سویا، ساویولا قرادادی سه ساله را با تیم رقیب، رئال مادرید، منعقد کرد. با این وجود او نتوانست پیروزیتی که در نیوکمپ داشت را در پایتخت اسپانیا نیز تکرار کند که چندین مورد آسیب دیدگی، تغییر مدیر برنامه ها و خرید بازیکنان بزرگ توسط رئال مادرید در پست مهاجم نقش مهمی در این موضوع داشتند. با این وجود ساویولا دوران نسبتاً پیروزی را در هر دو تیم طی کرده و در زمینه گلزنی علمکرد خوبی در دوران حضورش در اسپانیا داشت.
9. ساموئل اتوئو
وقتی که به تاثیری که یک بازیکن در زمان حضورش هم در بارسلونا و هم رئال مادرید داشته فکر کنید، کمتر بازیکنی می تواند با ساموئل اتوئو، بازیکن افسانه ای اهل کامرون، رقابت کند. اتوئو در اوایل دهه 2000 در رئال مادرید حضور داشت، اما فرصت زیادی برای بازی کردن نیافته و بیشتر به تیم های دیگر قرض داده می شد. بدین ترتیب وی در نهایت با تیم رئال مایورکا قراداد دائمی بست، تیمی متعلق به یک جزیره کوچک که اتوئو توانست در آن نامی برای خود دست و پا کند.
گلزنی های مداوم اتوئو برای مایورکا خیلی زود توجه مدیران بارسا را جلب کرده و در سال 2004 بود که وی به نیوکمپ آورده شد. این خرید از بهترین خرید های مدیران بارسلونا در دو دهه اخیر بوده، برای اتوئو نیز با گلزنی های فراوان و بدست آوردن جام های قهرمانی متعدد در دوران اوج بارسلونا همراه بود. او همراه با بازیکنان دیگر تیم مانند تیری هانری و رونالدینیو خط حمله ای بسیار گلزن و خوفناک را تشکیل داده و علیرغم مسائل گاه و بیگاه با فرانک رایکارد، سرمربی تیم، شک و شبهه ای در مورد دوران پیروز حضور او در کاتالونیا وجود ندارد.
گلزنی در فینال لیگ قهرمانان در برابر آرسنال، بیش از پیش جایگاه اتوئو را در تاریخ باشگاه بارسلونا تثبیت کرد. اتوئو بعد ها به اینترمیلان نقل مکان کرده و تحت رهبری ژوزه مورینیو بار دیگر قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را تجربه کرد.
8. آلفونسو پرز
آلفونسو پرز، مهاجم اسپانیایی، در اوایل دهه 90 در رئال مادرید معروف شده و در روزگاری که سرمربی های متعددی به باشگاه می آمدند و می رفتند همواره یکی از بازیکنان اصلی تیم بود. پرز محصول تیم جوانان باشگاه بود که همین موضوع شرایط را برای وی به منظور تاثیرگذاری در برنابئو و بدست آوردن محبوبیت در میان طرفداران تیم به عنوان یک خودی فراهم کرده بود. با این وجود، پرز در گلزنی هایی که برای باشگاهی به بزرگی رئال مادرید لازم بود با مشکل روبرو شد و بدین ترتیب بود که در نهایت به تیم رئال بتیس که در آن زمان یکی از بزرگترین هزینه کنندگان در بازار جابجایی فوتبالی بود نقل مکان کرد.
در حالی که دنیلسون برزیلی که با قیمتی هنگفت به تیم آمده و نتوانست پیروزیت خود در تیم ملی برزیل را در زمینه گلزنی در باشگاه اسپانیایی تکرار کند، پرز در 5 سال حضورش در تیم بتیس یکی از بهترین بازیکنان و گلزنان تیم بود. این شرایط خوب باعث شد که پرز به بارسلونا نقل مکان کند، جایی که وی به استعداد های فوق العاده ای مانند ریوالدو و پاتریک کلایورت پیوست. اما انگار قرار نبود پیروزیت پرز در بارسلونا ادامه داشته باشد، زیرا وی نتوانست خود را با فشار هایی که با بازی در چنین باشگاهی همراه بود وفق پیدا کرده و در نهایت بار دیگر به خانه امن خود در بتیس بازگشت.
7. یولن لوپتگی
یولن لوپتگی بیشتر به خاطر دوران مربیگری اش شناخته می شود تا زمانی که در زمین فوتبال بازی می کرد اگر چه در کمال ناباوری بسیاری باید بدانید که وی برای هر دو تیم بارسلونا و رئال مادرید بازی کرده است. لوپتگی با بازی در تیم های کمتر شناخته شده ای مانند رایو وایکانو و لوگرونس برای خود نامی دست و پا کرد، اما در اواخر دهه 80 تنها در یک بازی برای رئال مادرید به میدان رفته و در ادامه در دوران سه ساله حضورش در بارسلونا بین سال های 1994 تا 1997 نیز تنها 5 بار برای کاتالان ها بازی کرد.
با این وجود لوپتگی سال ها بعد و در سن 53 سالگی بار دیگر به برنابئو بازگشت و این بار در کسوت سرمربی تیم رئال مادرید، اما بعد از چند بازی و شکست هایی تاریخی و بی سابقه، خیلی زود کنار گذاشته شد. لوپتگی اکنون سرمربیگری تیم سویا به عنوان یکی دیگر از تیم های بزرگ فوتبال اسپانیا را بر عهده دارد، جایی که رفته رفته اعتبار خود پیش از مسابقات جام جهانی 2018، اخراج از تیم ملی و بعد ها رئال مادرید، بدست می آورد.
اگر چه لوپتگی تنها در دوران مربیگری به شهرتی درخور دست یافت، اما هنوز هم می تواند سر خود را بالا بگیرد و افتخار کند که برای هر دو غول فوتبال اسپانیا بازی کرده است.
6. رابرت پروسینکی
بازیکنان زیادی نیستند که بتوانند در تیم های رئال مادرید و بارسلونا بازی کنند و در نهایت در تیمی گمنام مانند پورتسموث دیده شوند، اما رابرت پروسینکی، بازیکن خط میانی اهل کرواسی، کسی است که چنین شرایطی را تجربه کرد. پروسینکی دستکم در حوزه فوتبال بیشتر به خاطر دوران حضورش در برنابئو شناخته می شود جایی که بعد از انتقال از تیم رد استار بلگراد توانست همواره جایگاهی ثابت در ترکیب تیم سفید پوشان داشته باشد.
در ادامه پروسینکی در میانه دعوای بین رئال مادرید و رقیب همشهری اش، اتلتیکو مادرید، برای به خدمت دریافت او گرفتار شد. با این وجود، بعد از اینکه پروسینکی به عنوان بازیکن آزاد معرفی شد، ترجیح داد به جای اتلتیکو مادرید قرادادی بسیار بزرگ تر و لوکس تر را با دیگر تیم رقیب رئال مادرید یعنی بارسلونا امضا کند. اما دوران حضور او در نیوکمپ تنها یک سال بود، جایی که تنها در کمتر از نیمی از بازی های فصل برای کاتالان ها به میدان رفت.
پروسینکی در یورو 96 و جام جهانی 98 فوق العاده عمل کرد و سال های آخر را در باشگاه های متعددی بازی کرد، از جمله یک دوره یک ساله در شهر ساحلی جنوب انگلستان یعنی پورتسموث.
5.میشل لادروپ
میشل یا میکل لادروپ به عنوان یکی از معدود بازیکنانی که پیروزیتی مشابه را در هر دو باشگاه تجربه کرد، ثابت کرد که یکی از بهترین بازیکنان خط میانی نسل خود است. ستاره دانمارکی در دوران حضورش در ایتالیا و بازی در تیم های لاتزیو و یوونتوس و پیش از رفتن به لالیگا نیز دوران بسیار پیروزی را تجربه کرده بود. تحت رهبری یوهان کرویف، لادروپ در تیم بارسلونا به اوج خود رسید و تحت رهبری این مربی افسانه ای هلندی، همراه با تیم خود سال ها بر اروپا حکمفرمایی کرد.
دوران حضور او در کاتالونیا با 4 قهرمانی پیاپی در لیگ و یک بار قهرمانی جام اروپا در سال 1992 همراه بود. اما لادروپ به عنوان بازیکنی که هیچ گاه به چالش های جدید نه نمی گفت مستقیماً از بارسلونا به رئال مادرید رفته و به یکی از معدود بازیکنان تاریخ فوتبال تبدیل شد که چنین کاری کرده است. اما این بار نیز ورود او به تیم جدید نیز با پیروزیت همراه بود و لادروپ توانست در اولین فصل حضورش در رئال مادرید، لالیگا را فتح کند. اگر چه دوران دو ساله حضور لادروپ در رئال مادرید با پیروزیتی مشابه آنچه که در بارسلونا بدست آورده بود همراه نشد، اما وی در برنابئو نیز کلاس بالای بازی خود را به رخ کشید.
4. رونالدو
اغلب طرفداران سرسخت جهانی فوتبال بر این باورند که اگر آسیب دیدگی جدی و شدید از ناحیه زانو رخ نمی داد، رونالدو برزیلی می توانست تمام رکورد های موجود در زمینه گلزنی را جابجا کند. رونالدو هر جا که می رفت پیروزیت نیز او را همراهی می کرد حتی در دورانی که آسیب دیدگی زانوی او به طور مکرر آزارش می داد. اگر چه بین دوران بازی او در بارسلونا و رئال مادرید چندین سال فاصله وجود داشت، اما گلزنی های رونالدو برای هر دو تیم موثر و قابل توجه بود.
بارسلونا از دوران جوانی و سرعت ترسناک رونالدو استفاده کرد و رئال مادرید نیز از وی در نقش یک بازیکن تمام عیار شناخته شده سود برد. زدن 34 گل در 37 بازی برای بارسلونا باعث شد که رونالدو با مبلغی هنگفت به اینترمیلان کوچ کند و بعد از حضور پیروز و موثر او در تیم ملی برزیل در جام جهانی 2002 بود که مدیران رئال مادرید متقاعد شدند رونالدو را به برنابئو بیاورند.
این تصمیم زیرکانه مدیران رئال پیروزیت آمیز بود و رونالدو در دوران حضورش در رئال مادرید و در کنار دیگر بازیکنان مشهور به کهکشانی تیم، دوران بسیار پیروزی را سپری کرد. اما علیرغم بدست آوردن یک مقام قهرمانی لالیگا در رئال مادرید، رونالدو نتوانست در دوران حضورش در این تیم جام اروپا را کسب کند. با این وجود تماشاگران انگلیسی هیچگاه هت تریک رونالدو در جریان لیگ قهرمانان در ورزشگاه اولدترافورد را فراموش نخواهند کرد.
3. گئورگی هاگی
وقتی که به استعداد های رومانیایی در کلاس جهانی فکر کنید بازیکنان زیادی به ذهن خطور نخواهند کرد، اما گئورگی هاگی یکی از معدود بازیکنان فوتبال رومانی است که همه او را می شناسند. او یک بازیکن در کلاس بالا بود که هم در رئال و هم بارسلونا دوران پیروزی را سپری کرد. بعد از به شهرت رسیدن در جریا مسابقات جام جهانی 1994، این بارسلونا بود که برای به خدمت دریافت یکی از بهترین فوتبالیست های زمان خود دست به کار شد.
با این وجود هاگی با فوتبال اسپانیا غریبه نبود، زیرا بین سال های 1990 تا 1992 بازی کرده و بعد از آن در انتقالی عجیب به تیم ایتالیایی برشا رفته بود. علیرغم بازی های موثر و خوب برای هر دو تیم بارسلونا و رئال مادرید در دوره هایی دو ساله، هاگی در هیچ یک از این دو باشگاه پیروز به کسب عنوان قابل توجهی نشد. این موضوع، اما بدین معنا نیست که گئورگی هاگی شایستگی حضور در این فهرست را ندارد. او همچنان پیروز ترین بازیکن فوتبال تاریخ رومانی و یکی از اسطوره های ورزشی این کشور است که در کشورش همه او را می پرستند.
2. لوییس انریکه
بسیاری از طرفداران جهانی فوتبال لوییس انریکه را با لباس های آبی و اناری تیم بارسلونا دیده و تصور می کنند که البته با توجه به پیروزیت او به عنوان بازیکن و مربی در این تیم قابل درک است. با این وجود نباید فراموش کرد که انریکه پیش از آمدن به نیوکمپ از بازیکنان اصلی و مهم تیم رئال مادرید بود که در بیش از 150 بازی برای تیم برنابئوئی به میدان رفته بود تا این که به کاتالان ها پیوست.
در حالی که در ماه های اول انتقالش از برنابئو به نیوکمپ، بسیاری از طرفداران بارسلونا نگاه خوبی به این انتقال نداشتند، اما خیلی زود شیفته انریکه شدند، زیرا او تمام تلاش خود را برای پیروزیت تیم انجام داده و در نهایت به مدت 8 سال کاپیتانی تیم را بر عهده داشت. او در ادامه با گلزنی های متعدد و شادی های پس از گل خاصش پس از گل زدن به رئال مادرید بیش از پیش جای خود را در قلب طرفداران بارسلونا باز کرده و خود را نزد آنان محبوب ساخت. اگر چه لوییس انریکه به اندازه بارسلونا در رئال مادرید محبوب نبوده و نیست، اما نمی توان جایگاه و نقش او در دوران حضورش در هر دو باشگاه را انکار کرد.
1. لوییس فیگو
در صدر فهرستی که ایجاد کرده ایم تنها یک نفر می تواند قرار گیرد. از لحاظ میزان تاثیر، جنجال و پوشش بین المللی، کمتر جابجاییی در جهانی فوتبال توانسته با انتقال مستقیم لوییس فیگو از بارسلونا به رئال مادرید در سال 2000 برابری کند. بعد از سال ها رهبری در خط میانی بارسلونا و بدست آوردن چندین عنوان قهرمانی لیگ، برنده توپ طلای جهان نتوانست در مقابل وسوسه رفتن به رئال مادرید و حضور در جمع کهکشانی ها مقاومت کند.
این انتقال باعث خشم طرفداران متعصب بارسلونا شده که این کار را نهایت خیانت به پیراهن تیمشان می دانستند. بدین ترتیب آن ها در هر فرصتی که پیدا می کردند در بازگشت های فیگو به سمت او اشیایی از جمله سر خوک پرتاب کردند، اتفاقی که بار ها و بار ها در نیوکمپ برای فیگو رخ داد.
با این وجود فیگو ثابت کرد که انتقالش به رئال مادرید نیز بی فایده نبوده، زیرا پس از دو قهرمانی در لالیگا، در سال 2002 نیز جام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را در دستان خود دید. اما تا به امروز نیز طرفداران بارسلونا نتوانسته اند فیگو را ببخشند و انتقال او از کاتالونیا به مادرید یکی از جنجالی ترین و پربحث ترین جابجایی جهانی فوتبال باقی مانده است.
منبع: whatculture
منبع: برترین هاtour-malaysia.ir: تور مالزی ارزان، تور لحظه آخری مالزی، تور مالزی نوروز، بهار، پاییز، تابستان، زمستان مالزی را از ما بخواهید.
kheimehnews.ir: با مجله اخبار شامگاهی خیمه نیوز همراه شوید.