راه حلی برای رانش روستاها ، کدام استان ها بیشترین روستای در معرض رانش را دارند؟
به گزارش راه ساری، جدیدترین بررسی پژوهشکده سوانح طبیعی کشور نشان می دهد گیلان، مازندران، گلستان، لرستان و چهارمحال و بختیاری در فاز اول طرح شناسایی روستاهای در معرض رانش، بیشترین آمار روستاهای در معرض رانش را به خود اختصاص داده اند.
به گزارش خبرنگاران، گستردگی این پدیده طبیعی در دیگر استان های کشور نیز فراگیر و فاز دوم شناسایی روستاهای در معرض رانش نیز در دست مطالعه است. کارشناسان معتقدند گستردگی آمار روستاهای در معرض رانش، امکان جابه جایی آنها را سخت می کند و به طور کلی پایدارسازی و ایمن سازی در اولویت است.
سیدامیرحسین گرکانی، رئیس پژوهشکده سوانح طبیعی و کرسی یونسکو در مدیریت سوانح طبیعی به خبرنگاران می گوید که طرح ملی شناسایی، اولویت بندی و نحوه اقدام در روستاهای در معرض خطر کشور از طریق پژوهشکده سوانح طبیعی و با همکاری اداره های کل مدیریت بحران و بنیاد مسکن استان ها برای نخستین بار در روستاهای کشور آغاز و ایمن سازی حداقل 30درصد از روستاهای در معرض خطر رانش با مشارکت مردم و نهادهای محلی در قانون ششم توسعه لحاظ شده است.
ایمن سازی، مقدم بر جابه جایی
پدیده رانش در استان های کوهستانی مانند آذربایجان شرقی و غربی، مرکزی، زنجان، کرمانشاه، کردستان و لرستان محتمل تر است. استان هایی مانند گیلان، مازندران و گلستان هم به دلیل بارندگی ها در معرض این تهدید قرار دارند و حتی تجربه هایی در این زمینه داشته اند. رئیس پژوهشکده سوانح طبیعی تعریف دقیق تری از پدیده رانش دارد و به خبرنگاران می گوید: طبق تعریف ارائه شده در اسناد قانون مدیریت بحران و ضوابط شرح خدمات اطلس ملی مخاطرات به گسیخت و حرکت توده سنگ، رسوب، خاک یا خاک دستی تحت اثر گرانش که به طور عمومی روی شیب ها روی می دهد، زمین لغزش اطلاق می شود. با این تعریف رانش در روستاهای کشور یک پدیده طبیعی به شمار میرود و باید راهکارهایی برای مقابله با آن داشت.
رئیس پژوهشکده سوانح طبیعی در پاسخ به این پرسش که با وجود این بررسی ها چرا روستاهای در معرض رانش به نقطه ای ایمن جابه جا نمی شوند و گزینه ایمن سازی روستا به قوت خود باقی است، می گوید: ملاحظات حفظ محیط زیست، هزینه های مالی و اجتماعی جابه جایی روستا از قبیل ایجاد زیرساخت ها، احتراز از پیامدهای جابه جایی و اسکان مجدد، حفظ جامعه و فرهنگ، ایمنی و سلامت سبب می شود که ایمن سازی و پایدارسازی دامنه های ناپایدار با هدف حفظ مکانی سکونتگاه ها از اولویت بالاتری برخوردار است.
به گفته او، گزینه جابه جایی روستا زمانی مطرح می شود که شرایط محیطی جوابگوی تمهیدات موردنظر نباشد.
نگاهی به نتایج طرح ملی شناسایی، اولویت بندی و نحوه اقدام در روستاهای در معرض خطر کشور در فاز اول از شناسایی 393روستای در معرض خطر رانش خبر می دهد که فقط پیشنهاد جابه جایی برای 2روستا در آذربایجان شرقی، 2روستا در خوزستان، یک روستا در زنجان و یک روستا در فارس مطرح شده است.
* گزارش کامل را می توانید در صفحه ایرانشهر (16) روزنامه خبرنگاران (دوشنبه، 27 شهریور) بخوانید.
منبع: همشهری آنلاین