قانون باید بدون هزینه کردن رهبری قابل اجرا باشد - راه ساری

به گزارش خبرنگاران، مسیح مهاجری مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز این روزنامه نوشت: در این زمینه چند نکته قابل تامل وجود دارد که ضروری است مسئولان به ویژه کنندگان مجلس شورای اسلامی و اعضای شورای نگهبان به آن توجه کنند.

اولین نکته این است که چرا 280 کننده که لابد هر کدام خود را صاحب نظر می دانند، قانونی تصویب می کنند که قبل از خشک شدن مرکب آن، وادار می شوند در آن تجدیدنظر کنند؟ این، واقعیتی است که قابل پیش بینی بود و روزنامه جمهوری اسلامی در تاریخ 29 آبان گذشته یعنی درست در روزهای شروع اجرای همین قانون، آن را متذکر شده بود. این روزنامه در مقاله ای تحت عنوان وقتی قانون، هدف خود را قربانی می نماید ضمن برشمردن تناقضات قانون منع بکارگیری بازنشستگان، بر این نکته تاکید نمود که ایرادها و اشکالات این قانون بقدری روشن است و بقدری راه را برای سوءاستفاده باز گذاشته که در آینده ای نزدیک یا باید در آن تجدیدنظر گردد و یا مسئولان نظام باید شاهد ساکت رخنه ای دیگر در مجموعه مدیریتی کشور باشند و پیامدهای سوء آن را که بر جامعه تحمیل می گردد بپذیرند.

اکنون در حالی که فقط 18 روز از شروع اجرای این قانون می گذرد، این پیش بینی به تحقق پیوسته و رئیس مجلس شورای اسلامی دستور بازنگری و اصلاح آن را صادر نموده است. این، یعنی وجود ایرادها و اشکالات آشکار در قانونی که مجلس آن را تصویب، شورای نگهبان آن را تایید و دولت آن را ابلاغ نموده و هیچیک از آنها یا متوجه این ایرادها و اشکالات نشدند یا به هر دلیل مصلحت ندانستند درباره آن ایرادها و اشکالات سخنی بگویند!

چنین وضعیتی برای یک نظام حکومتی قابل قبول نیست و نشان دهنده ضعف های بنیادی در بخش های مختلف آن است که اگر هرچه سریع تر رفع نگردد به اصل و اساس لطمه خواهد زد.

نکته دوم این است که آقای رئیس مجلس، به آن همه ایرادها و اعتراض ها که صاحبنظران و رسانه ها به این قانون وارد کردند اعتنایی نکرد و اکنون که رهبری همان سخن صاحب نظران را گفتند، بلافاصله دستور بازنگری و اصلاح صادر کرد. آیا این روش بدین معنی است که قانونگذاران ما نباید به اظهارنظر صاحب نظران و رسانه ها حتی اگر درست باشد اعتنا کنند و فقط وقتی که رهبری به صحنه بیایند، لابد به ملاحظاتی گوششان بدهکار گردد و اقدام فوری کنند؟ چنین وضعیتی به هیچ وجه زیبنده کشور نیست. رئیس و کنندگان مجلس با کمک دریافت از صاحب نظران و رسانه ها باید بقدری پخته و منطقی عمل کنند و قوانین را چنان متقن تدوین و تصویب کنند که احتیاجی به ورود رهبری به صحنه نباشد.

این، یک نقطه مثبت در عملکرد مجلس و رئیس آن نیست که صبر کنند رهبری سخنی بگوید تا فوراً در صدد اصلاح کار خود بر آیند. عملکرد مجلس و رئیس آن هنگامی قابل تحسین است که قوانین را به گونه ای تدوین و تصویب کنند که رهبری احتیاجی به ورود به صحنه احساس نکنند.

نکته سوم اینکه اکنون که قرار است کنندگان مجلس اصلاحیه قانون منع بکارگیری بازنشستگان را اصلاح کند، لطفاً این بار این اصلاح در اصلاح را چنان با دقت انجام دهند که بار دیگر احتیاجمند اصلاح نباشد. قانونی تدوین و تصویب کنید که بدون هزینه کردن رهبری قابل اجرا و پاسخگوی احتیاج کشور باشد. هنر قانونگذاران باید این باشد که خود قانون راه خود را پیدا کند و قدم به قدم احتیاج به کمک دریافت از جایی نداشته باشد. رهبری را نباید برای افراد و امور فردی و کوچک خرج کرد. این سرمایه باید در موارد بسیار مهم به کمک کشور و نظام بیاید.

و چهارمین نکته اینکه قانون خوب آن است که استثنا نداشته باشد. متاسفانه مصوبه اصلاح قانون منع بکارگیری بازنشستگان به قدری استثنا دارد که اصل و متن را به فرع تبدیل نموده و استثنائات را به جای اصل نشانده است. این، یعنی اصل قانون را قربانی استثنائات کردن. مردم را به حساب بیاورید، مردم این مسائل را خوب می فهمند. حالا که قرار است بار دیگر این قانون اصلاح گردد، کنندگان مجلس آن را بگونه ای تدوین کنند که احتیاجی به استثنا و مجوز دریافت و تبصره و امثال اینها نداشته باشد و ضمناً برای رعایت حرمت عنوانی که برای این قانون در نظر گرفته اند، راه را برای حضور افراد حدود 90 ساله در مناصب مهم هموار نفرمایند و کاری نکنند که فرزند بازنشسته گردد ولی پدر همچنان صاحب منصب باشد!