ابداع ماده جدید قوی تری برای پر کردن دندان ها - راه ساری

به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ، وقتی یکی از دندان های شما پر می گردد ممکن است تصور کنید که ماده ای که دندان شما با آن پر شده است تا همواره عمر خواهد نمود. در حالی که مواد پر کردن دندان طول عمر محدودی دارند.

اکنون محققان دانشگاه اورگن یک ماده جدید دندانپزشکی و یک چسب جدید برای نگه داشتن آن داخل دندان ساخته اند که با استحکام بیشتر، عمر آن را طولانی تر از همواره می نماید.

ادعا می گردد این ماده کامپوزیتی که توسط دانشمندان در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه اورگن فراوری شده است نسبت به مواد پر نماینده رایج کنونی دو برابر مقاومت بیشتر در برابر شکستگی دارد. این ماده حاوی تیوراِتان(thiourethane) است که ترکیبی است که معمولاً در پوشش های محافظ برای عرشه کشتی ها و خودروها استفاده می گردد.

از سوی دیگر چسب جدید فراوری شده نیز حاوی پلیمرهایی به نام(meth)acrylamides می باشد که پس از شش ماه آزمایش در یک محیط شبیه به محیط دهان معین شد که در مقایسه با استاندارد چسب های دندانی نسبت به آسیب های ناشی از آب، باکتری ها و آنزیم های دهان 30 درصد مقاوم تر است.

پروفسور کارمم فیفر سرپرست این مطالعه گفت: امروزه طول عمر ترمیم های دندانی معمولاً هفت تا 10 سال است. این مواد تحت فشار جویدن قرار می گیرند یا فضاهای خالی بین آنها و دندان ایجاد می گردد که اجازه می دهد باکتری ها در آن نفوذ نمایند و یک حفره جدید ایجاد گردد.

وی اضافه کرد: مواد قوی تر دندانپزشکی به این معنی است که اغلب بیماران مجبور نیستند دندان های پر شده را ترمیم یا جایگزین نمایند. این مواد نه تنها موجب صرفه جویی در هزینه و وقت می گردد، بلکه مانع از مسائل جدی و احتیاج به درمان های گسترده تر می گردد.

برای پر کردن دندان از مواد مختلفی نظیر آمالگام، کامپوزیت، سرامیک یا چینی موسوم به پرسلن و طلا استفاده استفاده می گردد که هر کدام مزایا و معایب و طول عمر خاص خود را دارند.

آمالگام احتمالا قدیمی ترین ماده ای است که برای پر کردن دندان به کار برده می گردد و به دلیل رنگ نقره ای به سادگی قابل تشخیص است. آمالگام ترکیبی از چند فلز، از قبیل نقره، جیوه و قلع است. از آنجایی که جیوه موجود در آمالگام سمی دانسته می گردد، این ماده اندک اندک در درمان به کار برده نمی گردد.

به هر حال آمالگام هنوز یکی از ارزان ترین و مقاوم ترین مواد پر کردن دندان است که به دلیل تیره شدن رنگ فلز به مرور زمان هوادار زیادی ندارد. به علاوه برای استفاده از آمالگام باید بخش سالم دندان نیز تراشیده گردد تا بتوان ماده را به خوبی به دندان چسباند. همچنین چون آمالگام از فلز ساخته می گردد، احتمال بروز حساسیت به سرما و گرما را نیز به دنبال دارد.

کامپوزیت ظاهری شبیه به دندان طبیعی ایجاد می نماید و در صورت استفاده از آن لازم نیست بخش سالم دندان برای چسباندن آن تراشیده گردد. کامپوزیت برخلاف فلز دچار خوردگی یا تغییر رنگ نمی گردد. چسباندن این ماده به دندان آن را مقاوم تر می نماید و انتخاب مناسبی برای ترمیم پوسیدگی های کوچک به شمار می آید.

اما نقطه ضعف کامپوزیت این است که برای ترمیم پوسیدگی های بزرگ مناسب نیست و هزینه پر کردن دندان با کامپوزیت بیشتر از آمالگام است. از این گذشته پر کردن دندان با کامپوزیت زمان بیشتری می برد و این ماده در برابر لک شدن با چای و قهوه آسیب پذیرتر است.

سرامیک یا چینی(پرسلن) ماده ای است که برخلاف آمالگام یا کامپوزیت به دندان چسبانده نمی گردد. این ماده در لابراتوار دندانپزشکی به گونه ای تهیه می گردد که به خوبی پوسیدگی را پوشش دهد. از آنجایی که این ماده ظاهری شبیه به دندان طبیعی را ایجاد می نماید، پرکردگی قابل تشخیص نخواهد بود.

اما نقطه ضعف اصلی سرامیک این است که پر کردن با آن گران تر از پر کردن دندان با آمالگام یا کامپوزیت است و به دلیل ماهیت حجیم آن در مقایسه با پر کردن با آمالگام بخش بیشتری از دندان سالم باید تراشیده گردد.

اما همان طور که می توانید حدس بزنید، طلا گران ترین ماده برای پر کردن دندان است و تنها زمانی به کار برده می گردد که استحکام بسیار بالا مد نظر باشد. ترمیم طلایی مشابه ترمیم سرامیکی در لابراتوار آماده می گردد و به افرادی پیشنهاد می گردد که می خواهند پرکردگی مقاوم در برابر تغییر رنگ و خوردگی داشته باشند. طلا اجازه نمی دهد آب دهان، باکتری و ذرات غذا در سوراخ ناشی از پوسیدگی نفوذ نمایند. معایب پر کردن با طلا آشکار است، این انتخاب هزینه سنگینی دارد و رنگ زرین آن کاملاً معین است.

این مطالعه در مجله Dental Materials منتشر شده است.