این آقا جنتلمنه یا زن ذلیل؟! - راه ساری

برترین ها: آیا مرد زن ذلیل هستید که کاملا تحت سلطه همسرتان قرار دارید؟ نمی دانید؟ بسیار خب، با ما همراه باشید.

جنتلمن بودن با زن ذلیل بودن فرق دارد

لطفا خودتان را گول نزنید. جنتلمن بودن در جهانی امروز از واجبات مردانه است، زیرا در جهانی مدرن امروز، زن ها دیگر خانه نشین و وابسته نیستند و در بعضی زمینه ها حتی حضور بسیار پُررنگ تری در اجتماع دارند و قابلیت ها و مهارت های قابل توجهی در زندگی خانوادگی و حرفه ای به دست می آورند؛ بنابراین تعاملات زیادی بین مردان و زنان روی می دهد که لزوم احترام آمیز رفتار کردن یک مرد با یک زن را بیشتر از پیش به وجود آورده است. اما زن ذلیل بودن تعریفی کاملا متفاوت و حتی متضاد دارد که علائم آن را به شما می گوییم:

• همسرتان تصمیم می گیرد چه کار بکنید و چه کار نکنید
• فقط او صاحب اختیار خانه است
• به شما دستور می دهد
• زبان تند و گزنده ای دارد
• با شما مثل یک شیء رفتار می نماید

چه کسی گفته است که فقط مرد ها می توانند زن ها را تحت سلطه خود بگیرند و به آن ها زور بگویند. زن ها هم می توانند همین کار را بنمایند، اما به شیوه ای موزیانه تر و اغلب نامحسوس! وقتی همسر شما از همه جهت (روحی و روانی و مالی و ...) شما را تحت سلطه خود گرفته است، شما هم جرات نمی کنید صدای اعتراض تان را بلند کنید.

هنوز هم شک دارید که یک مرد زن ذلیل هستید؟ علائم دقیق ترش را بخوانید:

1. همواره بله می گویید و مطیع و سر به زیر هستید

هیچ حقی برای اظهار نظر ندارید و مجبورید به همه درخواست ها و دستور های همسرتان پاسخ مثبت بدهید، حتی اگر واقعا جواب تان نه است، چون می دانید اگر مخالفت کنید، مورد خشم و تازیانه های کلامی همسرتان قرار خواهید گرفت؛ بنابراین مطیع و فرمانبردار با تمام نظرات او موافقت می کنید. در واقع ترجیح می دهید همواره سرتان را فرود بیاورید تا اینکه قربانی زبان تلخ همسرتان باشید و جو خانه را متشنج کنید.

2. هیچ وقت دوست ندارید از محل کارتان به خانه برگردید

انگار منتظر خاتمه ساعات کاری نیستید و اشتیاقی برای برگشتن به خانه ندارید. در ذهن تان سناریو های ناخوشایند و ترسناک خانه می چرخد و باعث می گردد انگیزه ای برای ورود به خانه نداشته باشید. خشمی در درون دارید که هر روز فرسوده ترتان می نماید. در جهت بازگشت به جای اینکه عجله داشته باشید، به هر بهانه ای تعلل می کنید و دوست دارید هر چه دیرتر به خانه برسید.

3. تصمیم گیرنده همواره همسرتان است

همسر شما رئیس خانواده است و تمام تصمیمات را به تنهایی می گیرد و شما فقط اطاعت می کنید، او می گوید و شما گوش می کنید، او فرمان می دهد و شما اجرا می کنید و در خانواده هیچ بُرش و صندلیی ندارید.

4. مدام تحقیر و توهین می شوید

همسرتان هم کلامی و هم رفتاری با شما خشن است و می گوید که بی عرضه اید و لیاقت هیچ چیزی را ندارید. او با مقایسه کردن شما با دیگران شما را سرزنش می نماید و جلوی دیگران به شما بی احترامی و توهین می نماید. شما هیچ وقت نمی توانید گفته های همسرتان را تکذیب کنید، زیرا از ذات سلطه جوی او هراس دارید.

5. مجبورید همواره کلمات تان را سانسور کنید

مجبورید هر بار که می خواهید چیزی به همسرتان بگویید بار ها و بار ها حرف تان را مزه مزه و مرور کنید و احساس می کنید دارید خفه می شوید، اینطور نیست؟ شما به عنوان یک مرد زن ذلیل مجبورید نرمال رفتار کنید حتی وقتی که از درون از شدت عصبانیت و ناراحتی در حال انفجارید. انگار صدای شما هرگز در خانه شنیده نمی گردد و این صدای همسرتان است که در تمام خانه طنین انداز است.

6. درآمدتان مال خودتان نیست

به محض اینکه حقوق تان را دریافت می کنید، باید تمام آن را به همسرتان تقدیم کنید، چون او باید تصمیم بگیرد با این پول چه باید بکنید. شما نمی توانید هیچ یک از خواسته های خودتان را برآورده کنید و مجبورید با همان گوشی قدیمی تان بسازید، چون همسرتان پولی به شما نمی دهد تا یک گوشی جدیدتر بخرید. لباس های نو و مُد روز نمی پوشید، چون همسرتان می گوید این کار پول هدر دادن است. شما تمام آرزوهای تان را سرکوب می کنید، زیرا نمی توانید به همسرتان بگویید پول احتیاج دارید، پس باز هم به این دلیل که تحمل و حوصله داد و بیداد ها و زخم زبان های او را ندارید تحمل می کنید.

7. مجبورید زیاد به همسرتان دروغ بگویید

بیشتر اوقات نمی توانید واقعیت را به همسرتان بگویید و تاکنون هم دروغ های زیادی به او گفته اید. به همسرتان به دروغ می گویید که اضافه کاری دارید و باید در محل کارتان بمانید در صورتی که با دوستان تان مشغول تفریح هستید، چون فکر می کنید بهتر است دروغ بگویید تا اینکه واقعیت را بگویید و قربانی خشم بی خاتمه همسرتان شوید. خیلی وقت ها هم بابت این موضوع مورد تمسخر دوستان تان قرار می گیرید.

8. خیلی احساس افسردگی می کنید

هرگز در خانه شاد نیستید، چون احساس می کنید با رفتار های دیکتاتورانه همسرتان تحت فشارید. به ندرت لبخند می زنید و کمتر صحبت می کنید. به طور کل به ندرت پیش می آید از چیزی لذت ببرید و خوش بگذارنید.

9 زمان هایی که همسرتان پیش شما نیست، بهترین اوقات تان است

زمانی که بیرون از خانه می گذرانید، بهترین لحظه های شماست و فقط زمانی می توانید خودی نشان بدهید که با دوستان تان هستید. وقتی هم که زمان برگشتن به خانه می گردد، دل تان می گیرد و احساس یک زندانی را دارید که مرخصی اش تمام شده و باید به زندان برگردد. وقتی همسرتان به خرید می رود، احساس آزاد می کنید و وقتی هم که چند روزی به منزل مادرش می رود، خانه برای شما بهشت می گردد!

چگونه نرمال شویم؟

حالا که متقاعد شدید زن ذلیل هستید و هنوز انرژی و امیدی برای برگرداندن خودتان به صندلی یک مرد نرمال در زندگی تان دارید، پس ادامه را بخوانید:

اگر در اوایل زندگی مشترک خود هستید و می بینید در شرایطی قرار گرفته اید که همسرتان از یک زن خوش زبان و مهربان به یک زن غرغروی بداخلاق و ایرادگیر تبدیل شده و انگار همواره آماده است تا به بهانه هر چیز کوچکی سرتان داد بزند، پس هنوز مشکل شما مزمن نشده و فرصت دارید تا راه حلی پیدا کنید:

با همسرتان حرف بزنید

اولین قدمی که برای حل مشکل تان باید بردارید این است که به همسرتان بگویید چه احساسی در خصوص رفتارهایش دارید. این احتمال وجود دارد که نداند با شما چه می نماید و چقدر سرتان داد می زند و شما را می رنجاند. پس در یک فرصت مناسب که حال همسرتان خوب است و چیزی او را ناراحت نمی نماید، بنشینید و یک گفتگوی صمیمی، اما جدی داشته باشید.

شما کار خودتان را بکنید

اگر از مدام سرزنش کردن و غُر زدن های همسرتان خسته شده اید، در همان شرایط شما کار خودتان را بکنید، بدون اینکه واکنشی نشان بدهید. اگر او ببیند داد و بیداد ها و توهین ها و ... اثری روی شما ندارد و شما هم به جای اینکه مطیعانه به درخواست غیرمنطقی او او گوش بدهید، کار خودتان را می کنید (او را تحویل نمی گیرید!)، می فهمد که زورگویی بیفایده است و نمی تواند شخصیت و احترام شما را نادیده بگیرد. البته واضح است که به این راحتی ها هم نیست و شاید لازم باشد بار ها و بار ها چنین سناریویی تکرار گردد و تبعاتش را تحمل کنید تا بالاخره شیوه شما تاثیر بگذارد.

شما هم کمی مثل همسرتان رفتار کنید

مطمئنا شما نمی خواهید مثل همسرتان باشید و اشتباهات او را تکرار کنید، اما گاهی وقت ها ضروری است رفتار او را مقابلش قرار دهید. شما هم از کارهایش ایراد بگیرید و سعی کنید دستور بدهید. شاید این شیوه بعد از مدتی جواب بدهد و متوجه رفتار های اشتباهش بگردد. البته در به کار بردن این روش احتیاط کنید و طبق شرایط تان پیش بروید.

از مشاور یا زوج درمانگر یاری بگیرید

اگر فکر می کنید خودتان به تنهایی نمی توانید مقابل زورگویی های همسرتان بایستید (انرژی و حوصله اش را ندارید)، حتما از یک روانشناس خانواده یاری بگیرید. مثلا یک زوج درمانگر خوب می تواند راه چاره های مناسب با شرایط تان پیش پای تان بگذارد و زندگی تان را نجات بدهد.

از همه این حرف ها گذشته، خوب است بدانید بیشتر مرد هایی که در زندگی زناشویی خود، فقط نقش تابع و مطیع را بازی می نمایند و هیچ قدرت و اراده ای از خود نشان نمی دهند، پیش از اینکه یک شوهر باشند، به عنوان یک مرد، ضعف هایی در ذهنیت یا شخصیت خود دارند که باید آن ها را پیدا نموده و دیدشان را نسبت به خود اصلاح نمایند.

در واقع مطلع نبودن یک مرد نسبت به نقاط ضعف و قوت خود می تواند باعث گردد با رئیس بازی های زن در خانه، تعادل مناسب میان نقش زن و مرد در خانواده بهم بریزد و عواطف و احساسات در رابطه رنگ ببازد. حفظ اعتماد بنفس، خط قرمزها، ویژگی های شخصیت فردی و روحیه مردانه، هیچ منافاتی با یک رابطه خوب و صمیمانه زناشویی ندارد و اگر می خواهید زندگی مشترک ایده آلی داشته باشید باید این باور غلط را دور بیندازید.

اگر می خواهید زن ذلیل نباشید، احتیاج دارید ماهیت سلطه جوی مردانه درون تان را نیز تقویت کنید

شما یک شبه که نمی توانید تبدیل به مرد دیگری شوید، چون هم امکانش وجود ندارد و هم همسرتان واکنش بسیار بدی نشان خواهد داد. رادار های یک زن خیلی زود می توانند دریافت نمایند که قرار است اتفاق هایی بیفتد و فورا مقاومت نشان می دهد. پس بی گدار به آب نزنید و به یکباره همه چیز را خراب نکنید.

در ناخودمطلع یک زن!

هر زنی در ضمیر ناخودمطلع خود احتیاج دارد که تا حدودی تحت سلطه یک مرد باشد. همسر شما ممکن است مطلعانه نداند که دوست دارد از شما اطاعت کند و حتی ممکن است بگوید که هرگز از شما یا هر مرد دیگری اطاعت نمی نماید. اما در اعماق درونش، احتیاج به تحت سلطه یک مرد بودن، بزرگ ترین احتیاج اوست!

یک زن در درون خود احتیاج دارد که توسط یک مرد قوی و با هدف راهنمایی گردد و این چیزی است که مادر طبیعیت در نهادش قرار داده است و روانشناسی زنانه، اینگونه تنظیم شده است. اگر قدرت سالم و مردانه خود و توانمندنی های تان را به شیوه ای درست نشان همسرتان بدهید، احتمال اینکه باور کند قرار نیست آقا بالاسر شما باشد و باید در کنارتان قرار بگیرید خیلی زیاد است.

متاسفانه تعداد کمی از مرد ها این واقعیت را می دانند و بیشتر افرادی که به این واقعیت پی می برند، سعی می نمایند آن را انکار نمایند. باور های اجتماعی و فرهنگی در نپذیرفتن این واقعیت نقش دارند.

دو تفاوت اصلی

دو تفاوت اصلی میان یک مرد مسلط و یک مرد مطیع و نوکر صفت وجود دارد:

تفاوت اول: مرد مسلط، مدیریت و رهبری می نماید، اما مرد مطیع، تابعیت و اطاعت می نماید

مرد مطیع، احتیاج های و خواسته های همسرش را به احتیاج ها و خواسته های خودش ترجیح می دهد. مگر نه اینکه این کار باعث می گردد زن، شادتر و راضی تر باشد؟ بله، اما فقط برای مدتی، نه در بلند مدت. کم کم همسرتان به این می اندیشد که: من احساس می کنم یک ملکه ام و او نیز احساس می نماید برده من است!. آیا زنی وجود دارد که دوست داشته باشد همسر نوکر یا برده اش باشد؟!

پس یادتان باشد این وظیفه شماست که رابطه تان را مدیریت کنید. استثنایی هم وجود ندارد. حتی اگر گاهی مجبور شوید با نشان دادن احساس واقعی تان نسبت به رفتارهایش او را برنجانید، اما در بلند مدت، همسر شما یکی از شادترین زنان جهان خواهد بود. باور کنید!

تفاوت دوم: مرد مسلط ترجیح می دهد اشتباه کند تا اینکه سست و بی اراده باشد

یکی از چیز هایی را که زن ها خیلی از آن متنفرند با یک مثال به شما نشان می دهیم: فرض کنید شما و همسرتان می خواهید با هم تصمیمی بگیرید، اما شما می گویید: من به عهده تو می گذارم، خودت هر تصمیمی دوست داری بگیر!. برای یک زن، چنین حرفی مانند این است که ناخن های تان را روی تخته سیاه بکشید!

فرقی هم نمی نماید تصمیمی که قرار است گرفته گردد بزرگ باشد (مثلا در چه شهری زندگی کنید) یا کوچک (مثلا برای شام کجا بروید)؛ بنابراین بهتر است اشتباه کنید تا اینکه بی اراده باشید. پس در تصمیم گیری شرکت کنید و نظر بدهید. اگر هم اشتباهی مرتکب شدید، مثل یک مرد پای اشتباه خود بایستید و جبران کنید.

tafatton.ir: مجله مطالب خواندنی سفر و گردشگری

aradbld.ir: گفتگوی آزاد و اخبار روز