عنواندار کشتی ایران و دنیا از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد - راه ساری

بخشی از متن خداحافظی مسعود اسماعیل پور به توضیح زیر است:

در این زمان و تا این لحظه هیچ وقت به طور کلامی یا زبانی حرفی از خداحافظی از کشتی نزدم، ولی امروز برای همیشه از کشتی خداحافظی می کنم و از همه کسانی که در این 25 سال برایم زحمت کشیدند تا بتوانم جهت کشتی را ادامه دهم سپاسگزارم. دست تک تک این عزیزان و کف پای همه مردم و دوستانی که برایم دعا کردند را هم می بوسم.

از همه کسانی که ناراحتشان کردم عذرخواهی می کنم و امیدوارم من را ببخشند که نتوانستم بهتر عمل کنم، کشتی دیگر آینده هیچکس را در این اینجا تأمین نخواهد کرد حتی عمر قهرمانی یک کشتی گیر وقتی به خاتمه رسید هیچ آینده ای نخواهد داشت. به قول معروف قهرمان زنده رو عشقه! البته آن هم قهرمانی اش تمام می گردد و تهش باید دست فروشی کند و یا بساط کنار خیابان پهن کند با اینکه هم تحصیل هم داشته باشید ولی عمرتان خرج کشتی شده هیچ صندلی شغلی نخواهید داشت و فراموش شده اید. پس پیشنهاد می کنم هر کسی راه کشتی را در پیش گرفته بداند تهش فراموش خواهد شد و حتی بستری نیست که انتقال تجربه کند!

تا به امروز هر مدالی که گرفتم درون کیسه ای انداختم تا شاید کسی بتواند از ضایعاتش حداقل استفاده کند چون به کارم نیامد، تنها عشق مردم هست که همیشه به هر ورزشکاری دلگرمی می دهد، حتی ابتدایی ترین شغل هم نصیب کشتی گیری که بهترین عناوین دنیا و المپیک را کسب کند نخواهد شد حتی از ساده ترین کسی که سِمَتی در این دستگاه دارد التماس و خواهش هم بکنید جز جواب برو قهرمان و قهرمانی کیلویی چند می شنوی… از اینکه کشتی را انتخاب کردم نمی دانم بگویم پشیمانم یا راضی یا گله مند … نتوانستم یک کاری داشته باشم تا برای امرار معاش زندگی را ادامه بدهم! حتی نتوانستم مسئولان برق کشور را قانع کنم که بتوانم مشغول -به کار- بشوم. دلم برای آینده ورزش کشور می سوزد، چرا حرفی نمی زنند و کاری نمی نمایند! یک دست صدا ندارد.

بالی: سفر به جزیره ای شگفت انگیز در اندونزی