پل زنجیر بوداپست؛ از زیباترین پل های جهان

به گزارش راه ساری، از پل زنجیر به عنوان یکی از زیباترین پل های جهان یاد می گردد که از سال 1849 به بهره برداری رسید. پل زنجیر یکی از معروف ترین قسمت های شهر بوداپست است و به عنوان یکی از شگفتی های معماری معاصر به شمار می رفته است.

پل زنجیر بوداپست:

پل زنجیر سچنیی پلی معلق بر رود دانوب بین بودا و پست، دو سوی غربی و شرقیِ بوداپست، پایتخت مجارستان است. پل زنجیری اولین پل دائمی بوداپست بود. تا قبل از آن نزدیک ترین پل برای عبور از دانوب در وین قرار داشت که پل موقتی تنها در ماه های تابستان مورد استفاده قرار می گرفت و در فصل زمستان برای جلوگیری از یخ زدگی برچیده میشد و برای عبور و مرور از رودخانه از کشتی استفاده میکردند.

طراح پل ویلیام تیرنی کلارک، مهندس انگلیسی و سازنده آن آدام کلارک، مهندس اسکاتلندی بوده و اولین پل دائمی بر روی رود دانوب در مجارستان است که در 20 نوامبر سال 1849 به بهره برداری رسید. بسیاری ساخت این پل را نقطه عطفی در رونق دریافت و پیشرفت های مالی بوداپست می دانند. چرا که بعد از ساخت این پل، شاهد پیشرفت یکباره اقتصاد در مجارستان می باشیم.

ویژگی های معماری پل زنجیر سچنیی:

این پل زنجیری 375 متر طول و 16 متر عرض داشته است. فاصله بین ستون های آن 202 متر است و دو مجسمه سنگی شیر از این پل نگهداری می نمایند. بر روی این پل دو لاین برای رفت و آمد ماشین ها وجود دارد و در کناره های آن هم پیاده رو برای راه رفتن و قدم زدن است.

در زمان بازگشایی، این پل بلندترین پل اروپا بوده و با دو برجی که با زنجیرهای آهنی سازه را حمایت می کردند جزو شکوه های مهندسی محسوب می شد. علت نامگذاری این سازه که به پل زنجیری شناخته می گردد به خاطر همین زنجیرهای آهنی می باشد. از مهمترین المان های به کار گرفته شده بر روی پل می توان به برخورداری آن از دو مجسمه سنگی ساخته شده به شکل شیر یاد کرد.

دلیل نامگذاری پل زنجیر سچنیی:

در سال 1898 نام پل به افتخار ایشتوان سِچِنْیی یکی از اصلی ترین حامیان ساخت آن پل زنجیر سچنیی نامیده شد وی بعد از نرسیدن به مراسم تشییع جنازه پدرش به علت تأخیر کشتی بر اثر آب و هوای نامناسب، با قدرتی که به عنوان یک دولتمرد برجسته داشت، پروژه ساخت یک پل دائمی بر روی دانوب را به جریان انداخت.

تخریب و بازسازی پل زنجیری بوداپست:

در سال 1945 در اواخر جنگ جهانی دوم این سازه توسط آلمانی ها برای گسترش ارتش سرخ منفجر شد. یکی از اولین سازه هایی که بعد از انتها جنگ مورد بازسازی نهاده شد، پل زنجیری بود و در سال 1949 دوباره افتتاح شد. پل فعلی کپی دقیقی از نسخه قبلی است.