چرا بین نمایشگر 120 هرتز گوشی های مختلف تفاوت زیادی دیده می گردد؟
به گزارش راه ساری، نمایشگر های 120 و 90 هرتز جدیدترین ترند دنیای گوشی های هوشمند محسوب می شوند ولی کمپین های تبلیغاتی نباید شما را فریب بدهند. هر نمایشگر 120 هرتز موجود در گوشی های مختلف لزوماً از کیفیت پنل مشابه و امکانات برابر بهره نمی برند. یک نمایشگر عالی به غیر از موضوع رفرش ریت، باید امکانات دیگری هم به ارمغان بیاورد.

با توجه به استقبال شرکت های مختلف از نمایشگر های 120 هرتز برای گوشی های خود، در خصوص این نمایشگرها باورهای نادرست زیادی شکل گرفته که در این مطلب باید به حقایق مربوط به آن ها بپردازیم. در ادامه همراه ما باشید.
رفرش ریت 120 هرتز تضمین نماینده کیفیت نیست
اگرچه نمایشگر های 120 و 90 هرتز می توانند حرکت مربوط به بعضی اپلیکیشن ها و عناصری از رابط کاربری را نرم تر جلوه دهند، اما بالا بودن رفرش ریت به خودی خود نشان دهنده کیفیت بالای نمایشگر نیست. دقت رنگ، تصحیح گاما و تراز سفیدی همگی مستقل از رفرش ریت هستند و در زمینه ظاهر محتوا تأثیر بسیار بیشتری دارند. در حالی که در نمایشگر 120 هرتز حرکات نرم تر به نظر می رسند، اما اگر نمایشگر به درستی کالیبره نشده باشد، تصاویر و ویدیوها با رنگ های بی روح یا به صورت غیرطبیعی نشان داده می شوند.
با در نظر دریافت این موضوع، نمایشگرهای ساخت شرکت های گوناگون حتی اگر رفرش ریت مشابهی داشته باشند، اما بسیار متفاوت از یکدیگر به نظر می رسند. به عنوان مثال، مسائل مربوط به کالیبره رنگ و دیگر ضعف ها معمولاً در نمایشگرهای ارزان تر بیشتر دیده می شود. به همین خاطر بعضی از گوشی های ارزان قیمت مبتنی بر نمایشگر دارای رزولوشن بالا این کار را برای منحرف کردن توجه کاربران نسبت به ضعف های نمایشگر موردنظر انجام می دهند. از طرف دیگر، نمایشگرهای بسیاری از گوشی های پرچم داران از جنبه های مختلف حرف زیادی برای گفتن دارند. به همین خاطر هنگام خرید گوشی، همچنان به معیارهای مرسوم مربوط به نمایشگرها توجه نشان بدهید و مرعوب بالا بودن رفرش ریت نشوید.
در زمینه دقت رنگ، یک نمایشگر قدیمی 60 هرتز می تواند بهتر از نمایشگر 120 هرتز به نظر برسد. این موضوع به خصوص در زمان مقایسه نمایشگرهای رده بالا 60 هرتز با نمایشگرهای ارزان قیمت 120 هرتز بیشتر نمود پیدا می نماید. کیفیت کلی نمایشگر قطعاً در مقایسه با نمایش روان تر عناصر رابط کاربری اهمیت بیشتری دارد. علاوه بر این، صرف اینکه یک نمایشگر از رفرش ریت 120 یا 90 هرتز پشتیبانی می نماید، به معنای این نیست که اکثریت محتواها و اپلیکیشن ها از این قابلیت نهایت استفاده را می برند.
اهمیت زیاد اپلیکیشن ها، محتوا و اندروید
به غیر از موضوع کیفیت نمایشگر که در بین گوشی های مختلف بین آن ها تفاوت وجود دارد، باید به اهمیت محتوا هم اشاره کنیم. اگر یک گوشی دارای نمایشگر 120 هرتز داشته باشید مطمئناً قصد دارید از این قابلیت استفاده کنید. فریم ریت اپلیکیشن یا بازی فقط به سخت افزار گوشی بستگی ندارد بلکه در این زمینه برنامه نویسی صورت گرفته و نوع کارکرد اندروید هم اهمیت زیادی دارد.
طبق اعلام گوگل، نمایشگر های 120 هرتز در بین فریم ها 8.3 میلی ثانیه زمان دارند که در این فاصله پردازنده گرافیکی باید بتواند انواع محتوا را به موقع رندر کند. بعضی از اپلیکیشن ها و بازی ها با رفرش ریت v-sync نمایشگر رندر می شوند بنابراین آن ها می توانند از نهایت توان مربوط به رفرش ریت بهره ببرند. اما بعضی دیگر از اپلیکیشن ها و بازی ها نمی توانند محتوای خود را با این سرعت رندر نمایند و بنابراین به نهایت سرعت 120 هرتز دست پیدا نمی نمایند. در عوض، بازی های زیادی شاید به سرعت های 90،60، 45 یا حتی 30 فریم در ثانیه بسنده نمایند.
هدف ما از مطرح کردن این موضوع این است که اگر گوشی شما مجهز به نمایشگر 120 هرتز باشد، این موضوع لزوماً به معنای نمایش انواع محتوا با سرعت 120 هرتز نخواهد بود. گوشی های دارای توان پردازشی بیشتر معمولاً بهتر از دیگر گجت ها می توانند از نهایت قابلیت چنین نمایشگرهایی بهره ببرند.
این شرایط با استفاده همزمان از اپلیکیشن ها و عناصر رابط کاربری مختلف پیچیده تر هم می شود. گوگل اشاره می نماید که نمایشگر های 120 هرتز برای مشاهده بدون لگ محتوای مبتنی بر سرعت 24، 30، 45 و 60 فریم در ثانیه مناسب محسوب می شوند زیرا نسبت به عدد 120 بخش پذیر هستند. با این حال، ممکن است بین نرم افزارهای مختلف مانند یک ویدیو مبتنی بر سرعت پایین و رابط کاربری سرعت بالا تداخل ایجاد شود. در این مرحله، اندروید باید وارد شود و یک سرعت را انتخاب کند؛ چنین رویکردی می تواند منجر به لگ در نمایش محتوا شود یا اینکه مثلا برای سرعت کلی 60 هرتز انتخاب شود.
در اندروید 11، یک API به نام setFrameRate قرار گرفته که به اپلیکیشن های در حال اجرای همزمان یاری می نماید سرعت بهینه را پیدا نمایند. با این حال، گوشی های فعلی باید با تنظیمات اپلیکیشن های مختلف سروکار داشته باشند که این امر می تواند منجر به تداخل در عملکرد آن ها شود. در نهایت اپلیکیشن ها و بازی ها می توانند رفرش ریت نمایشگر را تحت تأثیر قرار دهند اما تصمیم نهایی توسط سیستم عامل گرفته می شود. در هر صورت به نظر می رسد در اندروید 11، رفرش ریت متفاوت اپلیکیشن ها بهتر مدیریت خواهد شد.
روی هم رفته دستیابی به رفرش ریت بالا برای تمام اپلیکیشن ها بسیار بعید به نظر می رسد. در عوض، اندروید به صورت پویا می تواند این سرعت را کم و زیاد کند تا در نهایت با توجه به اپلیکیشن های مورد استفاده، بهترین تجربه کاربری ارائه شود. اما حتی این موضوع هم به امکانات سخت افزاری نمایشگر برمی شود.
تفاوت نمایشگر Full HD و QHD چقدر به چشم می آید؟
نقش مهم پردازنده نمایشگرها
تا اینجای کار مطمئنا متوجه پیچیدگی قضیه شده اید. حالا در این میان باید بگوییم که نمایشگرها می توانند از پردازنده اختصاصی خود هم بهره ببرند. پردازنده اختصاصی نمایشگر که به آن ها DPU گفته می شود، می توانند وظایف موردنظر را به صورت بهینه تری انجام دهند. در بخشی از پردازنده گرافیکی تراشه های اسنپ دراگون، پردازنده های مربوط به محتوای بصری و نمایشگر تعبیه شده است. این پردازنده ها در زمینه نمایش ویدیو و رندر گرافیک ها انجام وظیفه می نمایند.
در همین رابطه می توانیم به شرکت Pixelworks اشاره کنیم که در زمینه بهینه سازی نمایشگرها انجام وظیفه می نماید و در گوشی های وان پلاس 8 از تراشه اسنپ دراگون 865 برای فناوری Soft Iris مربوط به کالیبره کردن نمایشگر و قابلیت هایی مانند tone-mapping و تبدیل SDR به HDR استفاده می نماید. دیگر تراشه ها هم دارای پردازنده اختصاصی نمایشگر هستند اما معمولاً در گوشی های پایین رده و میان رده، توان پردازشی آن ها در حدی نیست که بتوانند امکانات بسیار پیشرفته را عملی نمایند. به عنوان مثال، تراشه اسنپ دراگون 765G از رفرش ریت 120 هرتز تا نهایت رزولوشن FHD+ پشتیبانی می نماید اما اسنپ دراگون 865 می تواند رفرش ریت 144 هرتز تا رزولوشن QHD+ را مدیریت کند.
ویژگی های پیچیده نمایشگرها معمولا با بهره گیری از پردازنده های اختصاصی بهتر عملی می شوند. از جمله این ویژگی ها و پردازنده ها می توانیم به فناوری Iris5 شرکت Pixelworks و پردازنده های Mali-D77 یا D71 شرکت Arm اشاره کنیم. به عنوان مثال، Iris 5 قابلیت افزایش فریم ریت ویدیو و حذف لگ تصویر را به ارمغان می آورد. چنین مشخصه ای مثلا به بازی های مبتنی بر فریم ریت پایین یاری می نماید که برای کاربر به صورت روان تر نمایش داده شوند. نمونه های پیشرفته پردازنده های نمایشگر نه تنها ویژگی های جدیدی را ارائه می نمایند، بلکه می توانند مصرف انرژی را هم کاهش دهند که برای نمایشگر های 120 هرتز پرمصرف چنین موضوعی اهمیت زیادی دارد.
سخن آخر
نمایشگر 120 هرتز موجود در گوشی قطعا بسیار مفید است، اما از قلم نیاندازید کیفیت کلی نمایشگر فقط به این موضوع بستگی ندارد. 90 یا 120 هرتز بودن نمایشگر لزوما به معنای نمایش رنگ های جذاب انواع محتوا نیست. با این وجود، نمی توان جذابیت نمایشگر های 120 هرتز را کتمان کرد و به خصوص اگر گوشی مذکور از توانایی سخت افزاری و نرم افزاری مناسبی بهره ببرد، این جذابیت دوچندان می شود.
نبرد بر سر افزایش رفرش ریت نمایشگرها تا چه زمانی ادامه دارد؟
منبع: Android Authority
منبع: دیجیکالا مگتور پاریس: دیدار از زیباترین شهر اروپا و کشور فرانسه
تور ونیز: سفر به اروپای شگفت انگیز