انتقاد یک منتقد سینما از ادامه اکران دو فیلم - راه ساری

یاشار نورایی در نقدی تند درباره ادامه اکران دو فیلم در هنر و تجربه بعد از ورود به نمایش خانگی می نویسد:

حق کشی صغیر و کبیر نمی شناسند!

بعد از مدت ها و بیش از یک سال تصمیم می گیرم دو مستند (موج نو و نویسنده بودن) و فیلم مینور و ماژور را در سینماهای هنر و تجربه تماشا کنم. یکی دو سانس در دو سینما به فاصله چند روز از هم هست؛ اینقدر پراکنده که می توانی برای دیدن هر سه فیلم ده روز وقت بگذاری!

ولی فیلمی مثل لانتوری را که اکران عمومی اش تمام شده، مفصل نشان می دهند و عملا سانس های خوب را به این فیلم و فروشنده بخشیده اند.

مسخره تر از آن ادادمه دادن اکران هیهات است که نسخه نمایش خانگی آن چند روزی است به بازار آمده یا ادامه نمایش ماهی و گربه وقتی دی وی دی آن ماه ها پیش به فروش رفته است.

به نظرم مثل خیلی از کارهایی که قرار بود گره ای از کار فروبسته فرهنگ باز کند و عملا طرح های نیمه تمام و غلط شده اند، هنر و تجربه با برنامه ریزی بی فایده، نادرست، انحصار طلب و رفع و رجوع و سمبل کاری پیش می رود و سانس های محدود زا به شکل حمایت گرا بین آدم های مشخصی تقسیم می کند که با این میزان حمایت دولیت و اصلا مردمی، نیازی به اکران در این گروه ندارند.

مجله اینترنتی خبرنگاران