بردیا در سرزمین گولاخستان

به گزارش راه ساری، فرناز میرحسینی:همه چیز از گم شدن آلبرت آغاز شد. شاید اگر آلبرت گم نمی شد، بردیا اصلاً مجبور نمی شد شنل بپوشد و شمشیر بردارد و تا گولاخستان برود که آلبرت را پیدا کند.

اول که آلبرت، همسترِ بردیا، گم شد بردیا فکر می کرد لابد از قفسش فرار نموده و رفته. اما یک روز خانم آسانسوری بهش گفت که می داند آلبرت کجاست. خانم آسانسوری اسمی بود که بردیا روی سوری خانم، هم سایه واحد روبه رویی، گذاشته بود؛ چون هروقت بردیا سوار آسانسور می شد، سوری خانم هم آن جا بود!

گولاخ ها همسترِ بردیا را دزدیده بودند، چون عاشق گوشت و پوست همستر بودند و بردیا باید برای پیداکردنش به گولاخستان می رفت.این ها را خانم آسانسوری به بردیا گفت؛ روزی که بردیا کلیدش را جا گذاشته بود و تا مادرش از سر کار بیاید، به خانه خانم آسانسوری رفته بود.

آن جا خانم آسانسوری گفت که گولاخ ها موجودات گوش گنده و زشت و بدترکیبی هستند که عاشق گوشت همسترند و همواره دنبال فرصتی هستند تا بچه های تنها را اذیت نمایند و او خودش نگهبانی است که مواظب بچه های تنهاست تا دست گولاخ ها بهشان نرسد. اما خانم آسانسوری نمی توانست آلبرت را نجات بدهد و این خود بردیا بود که باید دنبالش می رفت. بعد نوبت شنل و شمشیر شد؛ شنلی که رویش پر از تشتک نوشابه بود وخانم آسانسوری آن را درست نموده بود و بردیا به اجبار آن را پوشید. بردیا اصلاً از شنل خوشش نیامد؛ او لکنت زبان داشت و نمی توانست حرف ت را راحت بگوید و گفتن کلمه تشتک هم برایش سخت بود. اما خانم آسانسوری یک چیز دیگر هم به بردیا داد؛ شمشیری که سه سال پیش از پدربزرگش هدیه گرفته بود، ولی انداخته بودش دور! بردیا تا آن زمان نمی دانست که این شمشیر، جادویی است.

بردیا با خانم آسانسوری به آسانسور رفتند و خانم آسانسوری دکمه پارکینگ منفی2 را سه بار فشار داد و حالا آن ها واقعاً جلوی دروازه ای بودند که به گولاخستان می رفت.

بردیا در گولاخستان ماجراهای زیادی را از سر گذراند تا آلبرت را پیدا کند. اسب گولاخستانی، گردنش مثل زرافه دراز بود، گوش هایش بلند بود و پوزه اش لاک پشتی! کمی خل وچل هم بود و قولابی، نوعی میوه گولاخستانی، معتادش نموده بود! یعنی اگر قولابی نمی خورد حالش بد می شد و بردیا را دیگر نمی شناخت. بردیا سوار بر اسب گولاخستانی شد و از دریای آلبالویی رنگ و کوهستان گوش خزوک گذشت تا رسید به کاخ کوتولاخ.

بردیا جای همسترها را پیدا کرد و همه شان را فراری داد. اما در راه برگشت، بردیا که خیلی گرسنه اش شده بود، حرف خانم آسانسوری را فراموش کرد که گفته بود در گولاخستان هیچ چیزی نخورد و یک گاز کوچک از قولابی خورد. اما این بدترین قسمت ماجرا نبود؛ وقتی به در آسانسور رسید کوتولاخ سوار بر هیولایی، ظاهر شد و شمشیر بردیا را از چنگش درآورد.

بردیا وقتی از گولاخستان برگشت و آلبرت را سر جایش دید، فکر کرد دیگر همه چیز تمام شده. اما این تازه اول ماجرا بود؛ گوش های بردیا در اثر خوردن قولابی بزرگ شده بود و درست در همین زمان خانم آسانسوری هم غیبش زده بود...

* * *

ماجراهای بردیا و گولاخ ها در جلد دوم و سوم هم ادامه پیدا می کند و مهدی رجبی، نویسنده این مجموعه گفته است که داستان های بردیا و گولاخ ها قرار است در چند جلد دیگر هم ادامه یابد.

تصویرگر این مجموعه رمان مریم محمودی مقدم است که با تصویرگری های زیبایش، دنیای بردیا و گولاخ ها را برایمان به تصویر کشیده است. این مجموعه را نشرافق (66413367) منتشر نموده است.

قیمت جلد اول شاهزاده شنل تشتکی 15هزارتومان، جلد دوم پیشگوی چشم نقره ای 17هزار تومان و جلد سوم هیولای کلمه خوار 24هزار تومان است.