سوانح هوایی و تکرار آن ناشی از نگاه مالی ایرلاین ها

به گزارش راه ساری، در پی بروز سه نقص فنی برای هواپیمای فوکر 100 شرکت هواپیمایی آسمان ظرف 48 ساعت در هفته گذشته، یک کارشناس صنعت حمل ونقل هوایی معتقد است: هر اتفاق و سانحه هوایی که رخ می دهد فارغ از اینکه ناشی از چه عامل یا عواملی باشد، ریشه در سبک و نگاه مدیریتی دارد که به جای اعتماد عمومی و منافع مردم، شرایط مالی را اولویت اصلی خود می بیند و ادامه چنین وضعیتی ممکن است باعث تکرار سوانح تلخ و غیرقابل جبران هوایی گردد.

به گزارش خبرنگاران، از ابتدای سال جاری فرود اظطراری و بروز نقص فنی بعضی هواپیماها در پروازهای اندک داخلی بیشتر از گذشته به چشم می خورد و طی هفته ای که گذشت تنها برای هواپیما فوکر 100 شرکت هواپیمایی آسمان بروز سه نقص فنی در دو روز باعث فرود اضطراری پرواز ناتمام این ایرلاین شد. چنین اتفاقاتی این سوال را در ذهن به وجود می آورد که آیا ممکن است بی توجهی به مسائلی از این دست، تکرار سوانح هوایی ناگوار گذشته را درپی داشته باشد؟

آرمان بیات - کارشناس حوزه حمل ونقل هوایی - در این باره به خبرنگاران گفت: مسلما یکی از دلایلی که باعث بالا رفتن تعداد بروز نقص فنی در بعضی پروازهای داخلی می گردد، افزایش دمای هواست که فشار روی موتور هواپیما را نیز بالا می برد اما از بعد کلان و مدیریتی باید به این نکته توجه کرد که هر سانحه هوایی در هر جای دنیا رخ می دهد فارغ از اینکه ناشی از نقص فنی هواپیما، خطای انسانی یا شرایط آب وهوایی باشد، ریشه در نگاه مدیریتی موجود در کشور به ویژه در ایرلاین ها دارد که غالبا مبتنی بر شرایط اقتصادی آن هاست.

وی اضافه کرد: مسلما ایرلاین ها و مدیران آن ها با توجه به شرایط اقتصادی کنونی و مسائل مرتبط با تحریم به این نکته توجه می نمایند که نمی توانند بعضی مسائل به وجود آمده را مدیریت نمایند یا آنکه در خرید قطعات هواپیما نمی توانند قطعه نو یا حتی یک سطح پایین تر یعنی قطعه اورهال شده را برای هواپیماهایشان خریداری نمایند. اما در این زمینه باید به چند نکته توجه کرد.

بیات ادامه داد: یکی از مسائل مهم این است که ایرلاین های داخلی غالبا هزینه های امروزشان از محل درآمدهای فردای آن ها تامین می گردد و آن ها همیشه به درآمدهای آینده شان چشم دوخته اند در حالی که در دنیا ایرلاین ها و شرکت های فعال در حمل ونقل هوایی هزینه های امروزشان را بر اساس درآمدهای دیروزشان تامین نموده اند و به همین دلیل است که در شرایطی که مانند شرایط خاص کنونی یعنی شیوع ویروس کرونا در دنیا، توانسته اند به هر نحوی که شده روی پای خود بایستند. اساسا مدیریت بحران یعنی اینکه قبل از اینکه مشکل و بحرانی به وجود بیاید یک مدیر باید از نظر اقتصادی و اقتصادی نسبت به آن پیش بینی های لازم را انجام دهد.

این کارشناس حمل ونقل هوایی گفت: دومین مساله این است که مردم و اعتماد عمومی به عنوان ارکان و اصلی ترین عامل گردش چرخ این صنعت باید در اولویت اول حمل ونقل هوایی قرار گیرد. این در حالی است که ایرلاین های داخلی معمولا شرایط اقتصادی شان برای آن ها اولویت دارد و همین مسئله و بروز نقص فنی از یک هواپیما و یک ایرلاین در سه روز به اعتماد عمومی درباره آن شرکت هواپیمایی و هواپیمای خاص ضربه می زند و در اینجا شرایط اقتصادی نیز با مخاطره و خدشه رو به رو می گردد.

وی با بیان اینکه بروز نقص فنی ناشی از به کارگیری قطعات بی کیفیت در هواپیما نیست، بیان کرد: اگر در یک هواپیما قطعه ای با نقص فنی یک یا حتی چند باره رو به رو می گردد به دلیل این نیست که سازمان هواپیمایی یا ایرلاین مورد نظر با تخلف یا قصوری مرتکب شده اند چرا که هر قطعه ای برای یک هواپیما وارد و تامین می گردد دارای صلاحیت ها و گواهی هایی مانند یک شناسنامه بوده که معین می نماید آن قطعه در چه سطحی از کیفیت است.

بیات گفت: یک قطعه هواپیما می تواند نو باشد یا آنکه اورهال شده باشد یا اینکه در سطح کارایی پایین تری مانند تعمیر شده یا ریمو شده باشد که البته در هر یک از این سطوح کارایی ممکن است کیفیت آن قطعه تغییری نداشته باشد و ناظران سازمان هواپیمایی کشوری نیز بر اساس همین گواهی نامه ها و احراز صلاحیت ها از مراکز معتبر خارجی اجازه به کارگیری آن قطعه مورد نظر را در هواپیما می دهند اما از آنجا که برای ایرلاین ها شرایط اقتصادی اهمیت دارد و فاصله قیمتی یک قطعه از ریمو شده تا نو بین 100 هزار دلار تا یک میلیون دلار است، معمولا از قطعات ریمو شده یا نهایتا تعمیر شده استفاده می نمایند.

این کارشناس حمل ونقل هوایی توضیح داد: به همین دلیل است که وجود چنین نگاه های مدیریتی می تواند سبب بروز سوانح هوایی دیگری در آسمان ایران گردد و همه باید به این نکته توجه کنیم که اگر مردم به عنوان مشتریان اصلی صنعت حمل ونقل هوایی در اولویت یک و اصلی قرار نگیرد، درآمد و شرایط اقتصادی را نمی توان برای آن ها متصور بود.