علت سرد بودن انگشتان دست چیست؟

به گزارش راه ساری، بسیاری از افراد با شرایط ناتوان نماینده ای روبرو می شوند که در آن انگشتان دست و پا تغییر رنگ می دهند، یخ می نمایند، دردناک می شوند یا مورمور و سوزن سوزن می شوند.

به گزارش بسیاری از افراد با شرایط ناتوان نماینده ای روبرو می شوند که در آن انگشتان دست و پا تغییر رنگ می دهند، یخ می نمایند، دردناک می شوند یا مورمور و سوزن سوزن می شوند. در چنین مواقعی که بیمار احساس سردی و یخ زدگی در انگشتانش دارد، ذهن ما فورا به یک عامل متمرکز می گردد و آن پدیده رینود است.

در رینود معمولا بیمار عکس العمل بیش از حدی به استرس های ناشی از تغییرات دمای محیط و استرس های عاطفی و روحی ـ روانی از خود بروز می دهد. هرچند بخش های دیگری از بدن مانند گوش ها و بینی هم در این پدیده درگیر می شوند، اما چون بروز علائم در انگشتان شایع تر است، تمرکز درمانگران روی انگشتان بوده، ولی درمان روی همه بخش های درگیر انجام می گردد.

علاوه بر سردی و یخ زدگی انگشتان، تورم هم از دیگر علائم شایع در این بیماری است. این علائم در هوای سرد و استرس روانی بروز می یابند. در این شرایط رگ های خونی کوچک انگشتان دست و پا، بینی و گوش ها به طور ناگهانی منقبض می شوند و گردش خون در آنها مختل می گردد که سردی و یخ زدگی، کرختی، تغییر رنگ و بروز کبودی، گزگز، مورمور و سوزن سوزن شدن را در پی خواهد داشت.

تورم و بزرگ شدن انگشتان هم به علت عدم جریان طبیعی خون در عروق بروز می یابد. بسیاری از مردم این پدیده را آلرژی یا حساسیت به سرما تلقی می نمایند. رینود در خانم های زیر 30 سال شایع تر است. همچنین سابقه بروز بیماری های عروقی و بیماری های سیستم ایمنی بدن در سایر اعضای خانواده، می تواند نشان دهنده تاثیر عوامل وراثتی بر این بیماری باشد.

آنالیز ها نشان می دهد کسانی که از بیماری میگرن رنج می برند، چهار برابر بیشتر از سایر افراد در معرض خطر ابتلا به رینود قرار دارند.

افرادی که در شغل خود ابزار سنگین حمل می نمایند یا از ابزار سنگین استفاده می نمایند و افرادی که از وسایل لرزان و تکان دهنده استفاده می نمایند، حدود سه برابر بیش از دیگران به این مشکل دچار می شوند. این افراد در فیزیوتراپی مورد معاینه و ارزیابی قرار می گیرند و بر اساس نواحی درگیر درمان های فیزیوتراپی شروع می گردد. آزادسازی بافت نرم اطراف این رگ ها باعث بهبود گردش خون در آنها می گردد. فیزیوتراپیست با اصلاح شرایط محل کار، تغییر عادات زندگی و آموزش مراقبت های لازم در منزل، درمان علائم این بیماری در منزل را تسهیل می نماید. در صورتی که این بیماران برای درمان مراجعه ننمایند، 10 درصد آنها به عوارض جدی تری دچار می شوند و ممکن است برای درمان آنها مشاوره با یک جراح عروق ضروری گردد.

استفاده از دستکش و جوراب و گرم نگه داشتن، مالیدن ژل نیتروگلیسیرین و استفاده داروهای آرام بخش و ضداسترس و حاوی یون های کلسیم برای باز نگه داشتن عروق از روش های مهم درمان این بیماری محسوب می گردد. تمرین درمانی آرام و درمان بافت همبند اطراف انگشتان هم از روش های مؤثر فیزیوتراپی در درمان بیماری رینود محسوب می شوند.

منبع: جام جم