نقد فیلم چاقوکشی (Knives Out)؛ یک داستان پلیسی دوست داشتنی - راه ساری

این داستان اصلی در چاقوکشی Knives Out است و تقریبا به اندازهٔ رمان های جنایی و پلیسی آگاتا کریستی که حدود 100 سال پیش تا پیش از مرگش در سال 1976 می نوشت، مدرن است. اما جانسون با دنبال کردن فرمول اصلی، پروژهٔ خودش را شکل داده است. نتیجه کار لذت بخش است، اما حتی با وجود بخش های نوستالژیک لذت بخشی در آن، این فیلم با توصیف نگرانی ها و بدتر از آن بی فکری های جهانی مدرن، مطابقت پیدا نموده است.

هارلن ترومبی (کریستوفر پلامر) پیرمرد عجیب، ترشرو، اما منطقی به عنوان یک نویسنده مشهور رمان های جنایی ثروت زیادی به دست آورده است. در صبح روز تولد 85 سالگی اش جسد او پیدا می گردد و ظاهرا با دستان خودش به قتل رسیده است. آخرین کسی که او را زنده دیده بود، زن پرستاری به نام مارتا (آنا د آرماس) است که برای مراقبت از او استخدام شده بود.

مارتا یک مهاجر لاتینی است که با کار کردن خرج خانواده اش را می دهد. هارلن همواره مارتا را می ستایید و کسانی که دور و بر او بودند ادعا می کردند که عاشقش هم بود: دخترش لیندا (جیمی لی کرتیس) که یک تاجر با رفتار های خاص خودش است، والت (مایکل شنون) پسر فلک زده، اما بی آلایش او، جانی (تونی کولت) بیوهٔ پسر دیگر هارلن، همه این موضوع را تأیید می نمایند.

همه آن ها با صدای بلند از خوب بودن مارتا حرف می زنند، هرچند این سوال پیش می آید که کدام یک از آن ها او را به خوبی می شناسد. کمی بعد پلیس (با بازی کیت استنفیلد و نوآ سیگان) وارد صحنه می گردد تا اعضای خانواده را بازپرسی کند.

یک کارآگاه مشهور با لحن کشدار و آهسته و اسم جالبش، بینویت بلان (با بازی دنیل کریگ که تعیین است از این نقش لذت می برد)، هم برای نظارت بر این پرونده وارد داستان می گردد. او با شیطنت خاصی اعضای دیگر خانواده (از جمله ریچارد (دان جانسون) شوهر لاغراندام لیندا و رنسوم (کریس ایوانز) نوهٔ لوس هارلن) را حین تعریف روایت شان از شب قبل از حادثه و سؤظن سنگینی که به مارتا دارند تماشا می نماید.

ایدهٔ چاقوکشی Knives Out یک جهت پیچیده، حیرت آور و لذت بخش دارد. حتی اگر پیش خودتان حدس زده اید که قاتل چه کسی نیست، حدس زدن قاتل واقعی کار آسانی نخواهد بود. شخصیت های داستان هرکدام به خوبی معرفی شده اند. آن ها در برابر یکدیگر وانمود به طرفداری از هم می نمایند و بعد آمادهٔ مبارزه با یکدیگر می شوند و این موضوع یکی از لذت های اصلی فیلم است. چاقوکشی Knives Out مملو از نیرنگ، طمع، تهدید و ناخوشایندی های کلی است که خنده دار هم هست. یکی از شخصیت ها هنگام دیدار با آقای بلان فریاد می زند: من یک توییت دربارهٔ مقاله ای در نیویورکر دربارهٔ شما خواندم!، طنزی که در آن نهفته است از بیشتر فیلم های جانسون هم بیشتر است.

با این حال فیلم قبلی او جنگ ستارگان: آخرین جدای در سال 2017 یکی از بهترین فیلم های جنگ ستارگان بود که نمی توان آن را نادیده گرفت.

چاقوکشی Knives Out مجموعه بازیگران خوبی دارد و به نظر می رسد آن ها در این فیلم حسابی تفریح نموده اند. د آرماس که در بلید رانر 2049 ساختهٔ دنی ویلنوو نقش فراموش نشدنی داشت، در این فیلم ظرافت و لطافت دقیقی را به نقش منتقل نموده است. در فیلمی که مملو از شخصیت های غالبا طنز است، او نقش کسی را بازی می نماید که شبیه دیگران نیست. مارتا مثل دیگر شخصیت ها هنرنمایی نمی نماید؛ او فرد مهربانی است که سرش به کار خودش گرم است.

در کنار سرگرم نماینده بودن چاقوکشی Knives Out این فیلم نکات زیرپوستی زیادی در خود دارد. یکی از ایده های این فیلم دربارهٔ این موضوع است که مهاجر ها (کسانی که زندگی در آمریکا را انتخاب و برای ادامهٔ زندگی از خودگذشتگی های زیادی نموده اند) اغلب نسبت به کسانی که آنجا به جهان آمده اند، به آمریکایی های بهتری تبدیل می شوند. این فیلم با وجود تمام حقه های هوشمندانه و دلپذیرش، دربارهٔ یک موضوع کاملا روراست است: فیلم برای علم و کسانی که می دانند مشغول به انجام چه کاری هستند، احترام ویژه ای قائل است.

در این فیلم متخصص ها و باهوش ها برنده می شوند؛ هیچ کس به خاطر احمق یا بدجنس بودنش تشویق نمی گردد. با توجه به این نکته، چاقوکشی Knives Out تنها یک فیلم پیچیدهٔ زیبا نیست. این فیلم بصیرتی آرمان شهر-گونه دارد.

سایر منتقدان درباره این فیلم چه گفته اند:

مایک لاسال | سانفرانسیسکو کرونیکل

اگرچه سبک فیلم یادآور دهه های پیشین است، یکی از لذت های متداوم چاقوکشی Knives Out این است که فیلم نامهٔ آن یک پاسخ درخور و شوخ طبعانه به جهانی امروز می دهد.

جو مورگنسترن | وال استریت ژورنال

یک سرگرمی هوشمندانه، شوخ طبع، شیک و هیجان انگیز که هر سینمارو و عاشق فیلمی در آرزوی آن است. نام بردن از این فیلم به عنوان فیلمی که دیگر کمتر ساخته می گردد، وسوسه نماینده است. اما نمونه های زیادی از این سبک فیلم وجود ندارد.

دیوید سیمس | آتلانتیک

هنر داستان های جنایی مرموز سینمایی در جمع کردن سرنخ های مشکوک است که تماشای آن را ارزشمند کند. بازی مسرورانهٔ کریگ، بهترین نقش آفرینی د آرماس و به نمایش در آمدن علاقهٔ جانسون به این ژانر، چاقوکشی Knives Out را به فیلم باشکوهی تبدیل نموده است.

جاستین چانگ | لس آنجلس تایمز

بی شک با یک فیلم بسیار جالب و خنده دار روبرو هستیم؛ مجموعه ٔ با ارزشی از جوک های دوپهلو، اهانت ها و مونولوگ ها که داستان کلاسیک کارآگاهی را با جدیت و ابهتی که لایق آن است به نمایش می گذارد.

منبع: time

واحدی: واحدی: وبسایت خبری، تفریحی و سرگرمی