کتاب آینه های زمان در آرامگاه سعدی رونمایی شد - راه ساری

صابر سهرابی با اشاره به هم راستایی رویدادهای هفته کتاب و کتابخوانی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس با فرهنگ سازی کتابخوانی، ادامه داد: هر گاه جهل و نادانی توسعه پیدا کند، نشان دهنده دوری از فرهنگ کتاب و کتابخوانی است و برای زدودن این فقر باید به سوی مطالعه، کتاب و کتابخوانی برویم. از این رو وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در هر سال، برنامه هایی را در راستای این فرهنگ سازی پیش بینی نموده است. یکی از این برنامه ها، فصل های کتاب است که پاییزانه آن از 29 آبان ماه شروع شد. در این طرح، دوست داران کتاب می توانند کتاب های خود را با تخفیف برآمده از یارانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خریداری نمایند.

وی پایتختی کتاب ایران را برای شیراز، خاستگاه فرهنگ و تمدن ایران زمین، جایگاه همیشگی دانست که دو سال پیاپی 1399 و 1400 به شیراز داده شد و اضافه نمود: از رویدادهایی که برای هفته کتاب سال جاری داریم، رونمایی از 25 کتاب در زمینه شیرازپژوهی و شیرازشناسی است که به دست فرهنگ وران و هنرمندانی به زیر چاپ رفته اند که همه زندگانی خود را در راه فرهنگ سازی کتاب و کتابخوانی و شناساندن فرهنگ و هنر و فرهنگ وران و هنرمندان، گام برداشته اند.

علیرضا عطروش، هنرمند هنرهای تجسمی شیراز و گردآورنده کتاب آینه های زمان نیز رونمایی کتاب را در سعدیه، ارزشمند دانست و گفت: از سال های 1355 و 1356 در کنار ابزار نقاشی، دوربین عکاسی را نیز با خود به همراه داشتم. با این نگاه که این عکس ها مرا برای کشیدن نقاشی هایم کمک خواهند کرد، در شهر می گشتیم و ناخواسته عکس می گرفتیم. عکس از مردم، کوچه ها باغ ها، خیابان ها و... عکس هایی که امروزه هر کدام سندی تاریخی هستند؛ چرا که بسکمک از آن خانه ها، کوچه ها، باغ ها و مردم از بین رفته اند؛ موزه هایی که در گذر روزگار، به تاراج رفتند.

این هنرمند شیرازی، کتاب آینه های زمان را دو جلدی دانست که امروز جلد نخست آن و بخشی از عکس ها در آن به چاپ رسیده است و بعضی دیگر از عکس ها در جلد دوم به چاپ خواهد رسید و اضافه نمود: شیوه من، مستند اجتماعی است. این عکس ها را بدون هیچ غل و غشی و کم و زیاد و به کارگیری سلیقه شخصی، با امانت داری از آن چه در عکس آمده است، به زیر چاپ رفت. در این کتاب، من از چیزی دفاع ننموده ام، که تنها به ثبت آن چه در دوربین آمد، پرداخته ام؛ شاید از این رو باشد که سادگی و صفای مردم، در آن دیده می گردد.

وی در پایان، یادآور شد: می توانم بگویم عکس هایم بیشتر شبیه نقاشی هایم و نقاشی هایم بیشتر شبیه خودم هستند.