از پژوهشگران حمایت بیشتری شود تا در کشور باقی بمانند - راه ساری

از وبسایت ویکی پدیا دیدن نمایید.

دکتر محمدعلی منصورنیا درگفت وگو با خبرنگاران اظهار کرد: در حال حاضر ما در کشور، کمتر از تعداد ورودی به دانشجویان مقطع دکتری نیازمندیم. طی هشت سال گذشته که عضو هیات علمی هستم، شاهد افت دانشجویان به مرور زمان بوده ام.

وی در این رابطه ادامه داد: در سال های اخیر دانشجویان مقطع دکتری دیگر انگیزه ندارند و غالب دانشجویان جدید به دنبال این هستند که هرچه سریع تر فارغ التحصیل شوند و علاقه ها نیز نسبت به سال های گذشته کاهش یافته است.

دکتر منصورنیا با بیان اینکه فضای دانشگاه دیگر چندان امیدوارکننده نیست، اضافه نمود: هشت سال قبل، دانشجویانی که به آن ها تدریس می کردم، انگیزه بیشتری داشتند ولی این هیجان و اشتیاق در دانشجویان فعلی چندان به چشم نمی خورد.

برنده جایزه بین المللی پژوهشی پیتر وال با اشاره به شغل یابی فارغ التحصیلان دکتری در رشته اپیدمیولوژی گفت: فارغ التحصیلان دکتری در رشته اپیدمیولوژی باید عملا جذب هیات علمی دانشگاه ها شوند. هنوز شهرستان ها برای هیات علمی شدن ظرفیت دارند ولی شرایط در تهران بسیار سخت است. دانشجویانی که از نظر علمی شرایط بهتری دارند، در تهران باقی می مانند. در کل می توان گفت هنوز در این رشته در ایران ظرفیت وجود دارد. البته در بسیاری از موارد در دانشگاه های شهرستان ها مقطع دکتری این رشته وجود ندارد و شرایط برای اعضای هیات علمی چندان مطلوب نیست.

دکتر منصورنیا در رابطه با مسائل اعضای هیات علمی اظهار کرد: اعضای هیات علمی هم مانند بسیاری از افراد جامعه با مسائل مالی و معیشتی روبرو هستند و پایه حقوق شش تا هفت میلیون تومان و مسائل دیگر سبب می شود متاسفانه بسیاری از این افراد به خارج از کشور مهاجرت کنند. در سال های اخیر شاهد این بوده ایم که بسیاری از دانشجویان برای مقطع دکتری و پسا دکتری از کشور خارج می شوند.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه متاسفانه ما ظرفیت و ساختارهای کافی برای پژوهش را نداریم، ادامه داد: از آنجا که انجام پژوهش بسیار پرهزینه است، افراد خاصی می توانند پژوهش های بزرگ را انجام دهند. البته بنیادهایی مانند نیماد وجود دارند که هزینه های پژوهشی را پرداخت می کنند ولی اگر شرایط کلی کشور را در نظر بگیریم، پژوهش های بزرگ در انحصار درصد محدودی از افراد است.

برنده دو دوره جشنواره رازی با بیان اینکه پژوهشگر قشر زحمت کشی است و چندان هم از نظر مالی حمایت نمی شود، اضافه نمود: وزارت بهداشت ابلاغ کرده که تشویق مقالات حذف شود. تا به امروز یک تشویق جزئی در دانشگاه ها انجام می شد البته سوء استفاده هایی هم در این زمینه صورت می گرفت که من کاملا آن ها را می پذیرم ولی حذف کلی این تشویق ها مطلوب نیست و باید حداقل از مقالات برتر تشویق صورت گیرد تا انگیزه محققان برای نوشتن مقالات مهم افزایش یابد. به طور کلی حمایت درخوری از پژوهشگران برتر کشور به ویژه پژوهشگران مستقل، آنچنان که باید، صورت نمی گیرد.

دکتر منصورنیا گفت: اگر فردی تخلف داشته است و تشویق مقالات به خاطر آن تخلف به کلی برداشته شود، این امر باعث سرخوردگی دیگر پژوهشگران می شود.

دکتر منصورنیا از دانشمندان یک درصد برتر پر استناد جهان بیان نمود: دانشجوی دکتری سرانجام نامه و مقالات منتج از آن را با عجله پشت سر می گذارد تا سریع تر جذب هیات علمی شود که البته حق هم دارد چرا که به فکر معیشت خود است، زیرا بسیاری از آنها متاهل هستند و دغدغه معیشت دارند و به فکر آینده خودشان هستند. نتیجه این موارد این است که مقالات رساله دکتری در بسیاری از موارد مرتبط با اصل رساله دانشجو نیست و یا مقاله سطح پایینی تولید می شود که امکان چاپ آن سخت خواهد بود.

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه ما در یک سیکل معیوب قرار گرفته ایم، اظهار کرد: کارهای پژوهشی خوبی که انجام می دهیم، آنچنان که باید دیده نمی شود.

وی در مورد گرنت های تحقیقاتی اضافه نمود: دو سال پیش با یک گرنت 50 میلیون تومانی امکان انجام پژوهش وجود داشت ولی در حال حاضر با این شرایط ارز، عملا با 50 میلیون تومان نمی توان تحقیق خوبی انجام داد. البته گرنت های بالاتر مانند گرنت 400 میلیون تومانی وجود دارد ولی به نظر می رسد در دسترس عموم پژوهشگران نمی باشد.

دکتر منصورنیا با تشکر از حمایت های اجرا شده از سوی وزارت بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: تعداد پژوشگران برتر کشور به اندازه ای اندک است که امکان شناسایی آن ها وجود دارد و بهتر است مسئولین ارتباط بیشتری با این پژوهشگران داشته باشند. ما خواستار حمایت بیشتر از جانب مسئولین هستیم. اگر می خواهیم نخبگان کشور که شناسایی آن ها کار سختی هم نیست، در کشور باقی بمانند و به مردم خدمت کنند، باید حمایت بیشتر از آن ها داشته باشیم.