تقصیر میثاقی نیست که خیابانی بیشتر به چشم آمد! - راه ساری

به گزارش خبرنگاران، خبرآنلاین نوشت: مدیران جوان شبکه سه که تمام انرژی شان را صرف تولیداتی چون دید در شب نموده و بی آن که احتمالا تا ابد فرصتی به آنها که متهم شده اند - از وزیر امور خارجه تا ده ها اسمی که در پربیننده ترین شبکه سیما اسم شان آورده شد - داده شود، سرخوش هستند از یک نظرسنجی 404 نفره تلفنی؛ آماری که بر اساسش می گویند حالا خورشید، خندوانه و برنده باش بالاتر از 90 قرار گرفته اند؛ 90 که تقریبا از ابتدای دی ماه در کنداکتور پخش سیما هم نبوده است.

آن چه اما بالاتر از این گفته ها باید برای فروغی و دوستانش آنالیز شود، این است که چرا برنامه مهم شان با مجری جوان و با انگیزه اش حتی به اندازه جواد خیابانی ضریب نفوذ پیدا ننموده و تکه هایش دست به دست نمی شوند؟

آیا این مشکل تنها از میثاقی است؟

میثاقی که خودش سال ها شاگرد اول سیستم کاری فردوسی پور بود، چرا حالا نتوانسته در رقابت با برنامه شبکه ورزش که به گفته فروغی زیر شبکه، شبکه سوم سیماست، برنامه هایش دست به دست بشود. با این که آنها حق پخش بازی های تیم ملی ایران را هم ندارند؟ همین دوشنبه شب شاید آخرین کار جالب برنامه جواد خیابانی پخش شد؛ برنامه ای که اتفاقا از همین جنگ های سنتی دهه هفتادی همه دور هم خوش هستند، رسانه ملی است و با گریه های جواد خیابانی بیشترین تلاشش را برای احساسی کردن مخاطبان خرج می نماید یا حتی با نمونه هایی از مصاحبه مهدی توتونچی با مهدی مهدوی کیا روی آنتن می رود که سوژه شبکه های اجتماعی هم می شود.

ولی همین برنامه از روزهای نخست با ماجرای حسین کلانی و کراواتش، حرف های جالب کاپیتان کیا از دوبی یا گزارش های جذابش مثل این پیگیری سوژه و یافتن دختر و پسر کوچکی که در بازی ایران و یمن یک بار چیپس خوردند و تلویزیون ما 100 باری چیپس خوردن شان را نشان داد تا همه نگران سلامتی شان باشیم. یا گریه های جواد برای ایران و در نقد رفتارهای کی روش و برانکو توانسته وایرال شود و دست به دست شود. اتفاقی که حالا هر روز صبح برنامه حالا خورشید برای شبکه سه انجامش می دهد.

این اتفاق چرا برای 2019 میثاقی نیفتاده؟ بخشی از دلیلش البته برمی شود به نوع کار محمدحسین در استودیوی تهران. او عادت داده شده در این چند سال به سوژه های عامه پسند و استناد به کلیپ های حماسی پرتعلیق. یعنی با بازیگران سینما سمت ستاره بازی می رود یا متن های خیلی جذاب را که تیمش می نویسند، تبدیل به ویدئوهای قشنگ می نماید. این ها اما هیچکدام موجی راه نمی اندازند. همه آیتم ها قشنگ هستند. حتی مسابقه اطلاعات عمومی ملی پوشان که نشان داد آنها هیچ چیزی را بلد نیستند! مردم احتمالا به کم اطلاعی شان خندیدند اما حاصلش باز حس رضایت نبود چون قرار نیست ملی پوشانی که امید به قهرمانی شان دارند را در این حال و روز ببینند.

مشکل بزرگ تر اما آیتم های ارسالی شان است از دوبی. کدام مصاحبه خوب؟ کدام گزارش اجتماعی، فنی یا تحلیلی خوب در این برنامه پخش شده که بخواهد دست به دست هم بچرخد؟ فاجعه این است که ادامه این روند صندلی و عادت مردم به تماشای برنامه های خوب ورزشی از شبکه 3 را فراموش می نماید. چیزی که بعید است یکی مثل فروغی خواهانش باشد.

این دیگر مسئله بودن یا نبودن فردوسی پور نیست که اصلا قرار نیست همه چیز در رسانه ملی و بخش ورزش به این مجری ختم شود و قطعا میثاقی لایق ترین فرد برای داشتن برنامه ای چون 2019 است اما آیا برایش یک اتاق فکر برای طراحی سوژه تهیه شده یا او را انداخته اند وسط یک رقابت نابرابر که تیم اعزامی اش به ابوظبی هم هیچ خروجی چشمگیری نمی فرستد!