چرا ایرلند این همه نویسنده عظیم دارد؟، از جیمز جویس تا ساموئل بکت - راه ساری

او در مصاحبه ای گفت پیش از اینکه خوانندگان از هوش خود در فعل وانفعال با یک کتاب استفاده نمایند، باید انگیزه ای عمیق تر آن ها را وادار به ورق زدن کتاب کند، انگار که دارند ریتمی را دنبال می نمایند.

کولم تویبین که در سال 1955 در جنوب شرقی ایرلند متولد شد یکی از شناخته شده ترین نویسندگان انگلیسی تاریخ است. او در ایرلند و آمریکا زندگی می نماید و در دانشگاه کلمبیا در نیویورک درس می دهد.

رمان ها، مقاله ها و نمایشنامه های او به شهرت عظیمی دست پیدا نموده اند. چهار عنوان از آثار او تا به حال به لیست نهایی دریافت جایزه بوکر رسیده اند. معروف ترین رمان او تا امروز بروکلین بوده که سال 2015 با اقتباس از آن یک فیلم سینمایی ساخته شد و نامزدی دریافت جایزه اسکار را برای سیرشه رونان بازیگر اصلی آن به ارمغان آورد. نیک هورنبی فیلمنامه این داستان تاثیرگذار درباره دختر جوانی را نوشت که از سختی های مالی ایرلند فرار می نماید تا یک زندگی تازه در نیویورک بسازد.

بخش عظیمی از نوشته های تویبین اتوبیوگرافیکی هستند. مثلاً رمان سال 2014 نورا وبستر داستانی از مادر خود تویبین است. ماجرای کتاب در شهر کوچک انیسکورتی واقع در ساحل جنوب شرقی شهرستان وکسفورد ایرلند به وقوع می پیوندد، درست جایی که تویبین در آن متولد شد. مانند شخصیت اول داستان، مادر تویبین هم همسرش را از دست داد و مانند پسر شخصیت اول داستان، این نویسنده پس از مرگ پدر خود دچار لکنت زبان شد.

چهره های نوشته های تویبین بیشتر شهرستانی و ساده هستند اما او آن ها را با بینشی خاص و ظریف به تصویر می کشد. او بیشتر از همه در به تصویر کشیدن شخصیت های زن موفقیت داشته است.

او می گوید: زنان من را عظیم کردند. بنابراین هر چیزی که می گفتند برایم حیرت انگیز بود.

به همین ترتیب بود که رابطه پیچیده بین مادرها و پسرها تبدیل به یکی از موتیف های اصلی آثار او شد. پسرهای رمان ها و همچنین مجموعه داستان های کوتاه مادرها و پسرها محصول سال 2009 نه تنها در رابطه شان با مادرهای شان به مشکل برمی خورند، بلکه چالش هایی نمادین هم با نهادهای مادرگونه از جمله خود ایرلند و کلیسای کاتولیک دارند. بسیاری از نوشته های او درباره شورش و فرار کردن از محدودیت های احساسی و اجتماعی هستند. او همچنین یکی از حامیان حقوق برابر اجتماعی برای تمام افراد است.

تویبین در پاسخ به این سوال که چرا ایرلند با وجود اینکه تنها کمتر از 5 میلیون نفر ساکن دارد توانسته چنین تعداد زیادی از نویسندگان عظیم از جمله جیمز جویس، ساموئل بکت، جورج برنارد شاو و شیموس هنی را به دنیا عرضه کن، پاسخی رک داشت.

وی گفت: تنها راه خروج از فقر، آموزش و یادگیری بود. و تنها راه یادگیری هم کسب سواد بود. بنابراین سواد به نحوی تبدیل به وسواس خانواده های فقیر شد. کتاب، کتاب خوانی و نویسندگی.

آسمان تو: با ما سفر را تجربه کنید

مهسان بلاگ: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای مهسان