کشف یک سیاه چاله عظیم تر از خورشید در کهکشان راه شیری - راه ساری

به گزارش خبرنگاران و به نقل از تک تایمز، ستاره شناسان دانشگاه کیئو(Keio University) ژاپن اخیراً پیروز به شناسایی یک سیاه چاله عظیم در میان ابرهای میان ستاره ای کهکشان راه شیری شده اند.

به گفته ستاره شناسان این سیاه چاله 30 هزار بار عظیم تر از خورشید است.

سیاه چاله ها دارای گرانش قوی هستند به گونه ای که می توانند همه چیز از جمله نور را به سمت خود جذب نمایند.

از آنجا که این اجسام نور را منتشر نمی نمایند، ستاره شناسان تنها بر اساس تأثیر گرانش شان بر اجسام دیگر، متوجه حضور آنها شدند.

کشف این سیاهچاله ممکن است راه را برای جستجو و درک سایر سیاه چاله های مخفی آسان کند. علاوه بر این شناسایی این سیاه چاله همچنین به درک بهتر چگونگی رشد و تکامل سیاهچاله ها نیز یاری می نماید.

سیاه چاله ناحیه ای از فضا-زمان است که آثار گرانشی آن، چنان نیرومند است که هیچ چیز حتی ذرات و تابش های الکترومغناطیسی مثل نور نمی توانند از میدان گرانش آن بگریزد. نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین پیش بینی می نماید که یک جرم به اندازه کافی فشرده شده، می تواند سبب تغییر شکل و خمیدگی فضا-زمان و تشکیل سیاهچاله گردد. مرز این ناحیه از فضازمان که هیچ چیزی پس از عبور از آن نمی تواند به بیرون برگردد را افق رویداد می نامند. صفت سیاه در نام سیاه چاله برگرفته از این واقعیت است که همه نوری که از افق رویداد آن می گذرد را به دام می اندازد که از این دیدگاه سیاه چاله رفتاری شبیه به جسم سیاه در ترمودینامیک دارد.

شونیا تاکِکاوا(Shunya Takekawa) از رصدخانه ملی ستاره شناسی ژاپن(National Astronomical Observatory of Japan) و همکارانش از آرایه میلی متری بزرگ آتاکاما(Atacama Large Millimeter/submillimeter Array) برای انجام آزمایشات بیشتر برای مشاهده ابر میان ستاره ای به نام HCN-0.009-0.044 که در نزدیکی مرکز کهکشان راه شیری واقع شده است و با زمین 25 هزار سال نوری فاصله دارد، استفاده کردند.

ابر میان ستاره ای به توده ای از گاز، غبار و پلاسما را در کهکشان ها گفته می گردد. به بیانی دیگر، ابر میان ستاره ای یک ناحیه چگال تر از محیط میان ستاره ای(interstellar medium) است. بسته به چگالی، اندازه و دمای ابر، هیدروژن درون آن می تواند خنثی، یونیده یا مولکولی باشد.

با استفاده از آرایه میلی متری بزرگ آتاکاما ستاره شناسان پیروز به شناسایی یک جسم عظیم نامرئی در اطراف کهکشان راه شیری شدند.

شونیا تاکِکاوا گفت: تجزیه و تحلیل دقیق جنبش شناسی نشان داد که یک توده عظیم که 30 هزار بار بزرگ تر از خورشید است در یک منطقه از منظومه شمسی ما واقع شده است.

جنبش شناسی یا سینماتیک شاخه ای از دانش مکانیک کلاسیک است که حرکت اجسام و سامانه ها (گروهی از اجسام) را بدون در نظر دریافت نیروهای عامل حرکت آنالیز می نماید.

سیاه چاله ها بر اساس جرم طبقه بندی می شوند. برخی از آنها پنج برابر بزرگ تر از خورشید و برخی از آنها نیز میلیون ها بار عظیم تر از خورشید هستند. ستاره شناسان فکر می نمایند که سیاهچاله های کوچک ادغام شده و به تدریج به سیاه چاله های بزرگ تر تبدیل می شوند.

یافته های این مطالعه در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شد.